Twój sklep internetowy. Księgarnia i wydawnictwo katolickie na rynku już od 1994 r.
Muzułmanie Polscy. Religia i kultura
Muzułmańska imigracja do Europy stała się dyżurnym tematem w mediach i na różnorakich forach. Różnorodność w obrębie tej grupy imigrantów sprawia, że na temat zakresu i wpływu muzułmanów w Europie formułowane są najprzeróżniejsze - często skrajne - sądy i opinie. - Jak wygląda współczesna muzułmańska migracja w naszym kraju? - Jaki jest jej zakres i charakter? - Z jakimi problemami zmagają się muzułmanie imigranci w Polsce i jakie problemy generuje ta migracja dla Polski? Znajdziemy w książce informacje nt. muzułmanów imigrantów z krajów muzułmańskich Bliskiego i Srodkowego Wschodu, Azji Centralnej i Północnej Afryki, którzy osiedlili się w Polsce w latach 1989 - 2014. Nie można ominąć tematu obecności najstarszej grupy muzułmanów polsko - litewskich Tatarów, którzy zamieszkują Polskę od XIV wieku. Pozycja w sposób jak najbardziej adekwatny przedstawia fenomen muzułmanów imigrantów w Polsce w kontekście doświadczeń zachodnich. Pokazuje, że brak odpowiedniej polityki względem muzułmanów imigrantów może przerodzić się w destabilizację systemów i państw na różnych płaszczyznach.
Lectio Divina do Ewangelii św. Mateusza (5)
Tom 5 Lectio divina Ewangelii św. Mateusza omawia tzw. czwartą mowę Jezusa, nazywaną Mową kościelną. Zawiera ona długie wprowadzenie, określane zwykle jako sekcja narracyjna (rozdz. 13,53 – 17,27), natomiast właściwa mowa znajduje się w rozdziale 18,1-35. W swojej drugiej mowie, określanej przez egzegetów Mową apostolską, Jezus nakreślił zasadnicze linie metodologiczne misji Dwunastu, natomiast w pierwszej, Kazaniu na górze, wskazał podstawowe treści tejże misji. W trzeciej mowie – Mowie w przypowieściach – Jezus przedstawił konkretne przykłady przepowiadania, aby dwunastu apostołów i ich następcy w możliwe najbardziej praktyczny sposób nauczyli się, jaką formę powinno zawsze przyjmować ich przepowiadanie lub katecheza. Z kolei w obecnej czwartej mowie – Mowie kościelnej – Jezus pragnie pouczyć apostołów o nowej rzeczywistości, jaką On postanawia zbudować wokół siebie. Jest to mowa do uczniów o życiu wspólnoty.
Nowy komentarz biblijny: księga Barucha Tom XXIV/II
Księga Barucha, należąca do zbioru tzw. ksiąg deuterokanonicznych Starego Testamentu, nie cieszyła się nigdy specjalnym zainteresowaniem egzegetów. W odróżnieniu od trzech innych ksiąg apokryficznych związanych z imieniem Barucha trafiła ona do katolickiego zbioru ksiąg natchnionych ze względu na głęboką treść teologiczną. Profesor Michał Wojciechowski w swoim komentarzu stara się zwrócić uwagę właśnie na treść kerygmatyczną tego utworu. Zaletą jego opracowania jest podjęcie wszystkich tematów, które akcentowane są we współczesnych opracowaniach Księgi Barucha, i szerokie ich ujęcie. Można mieć pewność, że ten komentarz będzie służył polskim miłośnikom Biblii przez kolejne dziesięciolecia, stanowiąc wiarygodny przewodnik po trudnych ścieżkach literatury deuterokanonicznej. Księga Barucha jest drugą częścią 24. tomu Nowego Komentarza Biblijnego. Część pierwsza - Księga Lamentacji nie została jeszcze wydana.
Hymn Chwała na wysokości Bogu i aklamacja Kyrie eleison
„Chwała na wysokości Bogu” to słowa, którymi zastępy niebieskie wielbiły Boga, zwiastując pasterzom narodzenie Chrystusa. Jednocześnie są to słowa, które rozpoczynają pochwalny hymn śpiewany w niedziele i święta we wszystkich kościołach świata. Hymn ten jest pełnym zawołaniem radości, którym wyrażamy wdzięczność Temu, który gładzi grzechy świata i który siedzi po prawicy Ojca. Jest okazaniem wdzięczności i uwielbienia dla Tego, który jest Święty, który jest Panem, który jest Najwyższy. Refleksja autorów prowadzi przez dzieje tego hymnu oraz jego teologiczną treść. Są w niej odwołania do bogactwa tradycji żydowskiej, z której przecież bezpośrednio wywodzi się chrześcijaństwo. Autorzy podejmują też temat aklamacji „Kyrie eleison”, w której charakter pokutno-błagalny łączy się i scala z charakterem modlitwy uwielbienia.
Gerhard Ludwig MüllerDogmatyka jako naukowy, pełny i systematyczny opis prawd wiary jest podstawą wszystkich dyscyplin teologicznych. Jej poznanie ma zasadnicze znaczenie dla wiedzy, formacji i praktyki katolików. Jest nie tylko pożyteczne, ale wręcz nieodzowne dla osoby wierzącej.Kardynał Müller uprawia podstawowy nurt teologii klasycznej, wolny od relatywizacji i naleciałości ponowoczesnych i liberalnych. W zaciekłych sporach współczesnych między teologią "nowoczesną" a klasyczną unika jednostronności i redukcjonizmu, jego wykład jest nowoczesny, a jednocześnie kontynuuje naukę czystą ortodoksyjnie. Dogmatyka katolicka, podobnie jak cała twórczość teologiczna kardynała Müllera, tchnie duchem Chrystusowym, duchem Kościoła i duchem człowieka. Tchnie prawdziwością, realizmem, ewangelicznością i obecnością Pana, mocą słowa twórczego, dociekliwością i jasnością myśli, bezbłędną prawowiernością, a także szacunkiem dla odmiennych opinii. Książka będzie służyć każdemu, kto zechce poznać istotę katolickiej myśli teologicznej i religijnej.Na podstawie Wprowadzenia do wydania polskiego
Celem tej książki jest ukazanie problematyki powrotu do wierzeń przedchrześcijańskich we współczesnym świecie. Ruchy, które to dążenie propagują, noszą ogólną nazwę neopogańskich. W pierwszej część pracy przedstawione są najbardziej znane ugrupowania, natomiast w drugiej uwypuklone są elementy, które dzielą poszczególne nurty neopogaństwa oraz te, które są dla nich wspólne. Środowiska neopogańskie są bardzo zróżnicowane. Każdy ruch kładzie nacisk na inny element rzeczywistości - niektóre grupy skupiają się wyłącznie na sferze kultowej, inne chcą zaznaczyć swoją obecność w sferze społecznej, kulturowej czy politycznej. Różne jest też podejście do wierzeń przedchrześcijańskich. Pewne grupy starają się je odtworzyć jak najdokładniej; inne dopuszczają pewną swobodę w kreowaniu nowych wartości, symboli czy rytuałów.
Praca wykładowcy języka i literatury arabskiej, a także badacza religii islamu na Uniwersytecie w Wenecji, przedstawia w zwięzłej formie historię narodzin islamu. Poznajemy twórcę religii Muhammada, jego naukę, teksty i źródła, na których się ona opiera, jak również wszelkiego rodzaju odgałęzienia powstałe wewnątrz islamu. Prace zamyka informacja na temat dialogu chrześcijańsko-islamskiego.
Autorka przedstawia dzieje powstania jednej z głównych religii uniwersalnych oraz systemu filozoficznego, który wyłonił się w północnych Indiach na przełomie VI/V wieku p.n.e., by w następnych wiekach rozprzestrzenić się na terenach znacznej części kontynentu azjatyckiego. W sposób niezwykle sugestywny i bardzo zwarty przedstawia warunki historyczno - religijne, które doprowadziły do powstania buddyzmu, kreśli dalej żywot Buddy, a następnie omawia doktrynę i jej historyczny rozwój, by wreszcie zakończyć swe rozważanie nadzwyczaj interesującym omówieniem stosunku Zachodu do buddyzmu
Wielu chrześcijan (i teologów!) żywi przekonanie, iż współczesne religijne życie żydowskie, to jest judaizm rabiniczny, stanowi zwyczajne przedłużenie religii Starego Testamentu, różnica zaś między chrześcijanami a wyznawcami judaizmu polega na tym, że judaizm jest religią Starego Testamentu, do której chrześcijanie dodali Nowy Testament. Kto tak myśli i naucza, nie zrozumie św. Pawła oraz genezy i istoty chrześcijaństwa ani genezy i natury judaizmu rabinicznego, ani wyzwań, jakie relacje chrześcijańsko-żydowskie niosą dzisiaj.Nikt tak dobitnie i wyraźnie jak Paweł nie ukazał nowości i oryginalności chrześcijaństwa względem judaizmu biblijnego oraz różnicy między chrześcijaństwem a judaizmem, który niedługo później okrzepł jako judaizm rabiniczny. Nikt również tak dobitnie i wyraźnie jak on nie dowiódł, że chrześcijaństwo nie jest jedną z odmian judaizmu ani jedną z dróg usprawiedliwienia umożliwionych przez judaizm, lecz – przez przyjęcie Jezusa Chrystusa i wspólnotę z Nim – drogą, na którą powinni wkroczyć nie tylko poganie, ale także wyznawcy judaizmu.
Tajemnica widzialności Boga. Szkice z teologii obrazu
Kto Mnie zobaczył, zobaczył także Ojca (J 14, 9) Czy te słowa wypowiedziane przez Jezusa oznaczają, że Bóg objawił się nie tylko w Słowie, lecz również w Obrazie? Wskazywałyby na to Całun turyński i Chusta z Manoppello czy powstałe w wyniku objawień przedstawienia Serca Pana Jezusa i Jezusa Miłosiernego. Tajemnica widzialności Boga to próba odpowiedzi na pytanie o konsekwencje, jakie dla wierzących ma paradoks Wcielenia: objawienie niewidzialnego Boga w widzialnej postaci. Autor dowodzi, że we współczesnym świecie, w którym najważniejszy jest przekaz wizualny, obraz powinien odgrywać większą rolę w życiu Kościoła. Szczególne miejsce w książce zajmuje analiza obrazu Jezusa Miłosiernego, zwieńczona ekspertyzą dotyczącą jego kanoniczności. Lektura tej pozycji przyczyni się do pogłębienia i lepszego zrozumienia kultu Miłosierdzia Bożego. Zbigniew Treppa jest profesorem Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie kieruje Zakładem Antropologii Obrazu, a także członkiem zespołu eksperckiego do spraw kompetencji kulturowych Kościoła w Narodowym Centrum Kultury. Od kilkunastu lat zajmuje się analizą obrazu.
Historia Kościoła Powszechnego. Od nowożytności do współczesności. Materiały do ćwiczeń
Książka ks. Henryka Olszara wpisuje się w nurt poszukiwań współczesnej dydaktyki, zmierzającej do stałego poszerzania oferty pomocy naukowych. Tematy proponowane w podręczniku doprowadzone zostały do papieża Franciszka. Dotyczą zatem aktualnej sytuacji Kościoła, w której osobiście uczestniczą studenci. Stanowi to szczególną wartość dydaktyczną oraz novum podręcznika, gdyż większość opracowań historii Kościoła w języku polskim kończy się na wyborze Karola Wojtyły na papieża. ks. dr Roman BuchtaWydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
Czytając wielkich na początku drogi (darmowy e-book)
Romano Guardini,Hans Urs von Balthasar,Joseph Ratzinger,Grerald O'Colinsw pracach młodych teologów [...] zgłębianie teologii można i należy rozumieć jako długi, życiowy proces. I to proces naznaczony pokorą uczenia się od innych [...]. Pomaga w nim 5 lat wytężonej pracy studenta na kierunku „teologia". Ale z całą pewnością nie na tym ów proces się kończy. [...] Chodzi przecież o odkrywanie Tego, który Jest, i o rozumienie siebie i świata przed Jego Obliczem. Kto odczuwa tu tchnienie wieczności, ten staje się teologiem, który nie zatrzyma się na uzyskaniu dyplomu studiów wyższych. Dobrze jest, gdy na początku drogi teologicznego myślenia znajdzie się mądrych przewodników - wielkich teologów, którzy uczą szacunku wobec Tajemnicy Boga i uczciwości w poszukiwaniach. Poświęcone im badania mają szansę wyżłobić w umyśle i sercu adepta teologii ścieżki rzetelnego myślenia i bystrej obserwacji świata, połączonych z kontemplacją chrześcijańskiego misterium. Prezentowane w niniejszej książce treści to owoc takiego spotkania młodych teologów ze znanymi i uznanymi autorami, którzy bez wątpienia zasługują na miano mistrzów-autorytetów w teologii. Ze „Słowa promotorów" Darmowy e-book do pobrania w formacie PDF.
De angelis. Chrześcijańska nauka o aniołach w świetle doktryny Tomasza z Akwinu
Wielu współczesnych autorów podkreśla, że angelologia stanowi najrzadziej omawiany fragment doktryny św. Tomasza z Akwinu. Jednak bez traktatu o aniołach nie da się zrozumieć jego nauki, choćby dlatego, że sam Akwinata uważał ją za integralną część całego teologiczno-filozoficznego systemu. Dlatego właśnie podjęta przez Aleksandra R. Bańkę próba przybliżenia tej części doktryny św. Tomasza zasługuje na wielkie uznanie. Autor czyni to jednak nie poprzestając na samej nauce św. Tomasza. Jego książka jest dobrze osadzona w kontekście literatury teologicznej dotyczącej aniołów. Autor posługuje się nią w sposób swobodny i trafnie znajduje powiązania pomiędzy różnorodnymi tekstami dotyczącymi aniołów i doktryną św. Tomasza z Akwinu. Dzięki temu książka ta stanowi swoisty pejzaż świata anielskiego, w którym możemy dostrzec różnorodne elementy składające się w całość chrześcijańskiego obrazu intelektualnych stworzeń [...]. W pierwszych rozdziałach książki okazuje się również jej kolejna zaleta, a mianowicie tłumaczenie przystępnym językiem skomplikowanych terminów filozoficznych, którymi posługuje się Akwinata [...]. Na szczególną uwagę zasługują także rozdziały, które traktują o trzech archaniołach Gabrielu, Rafale i Michale. Autor świetnie w nich komentuje nie tylko cytaty biblijne, ale także rozwój chrześcijańskiej nauki o archaniołach i kształtowanie się ich kultu, co rzadko spotyka się w opracowaniach dotyczących aniołów. ks. dr hab. Tomasz Stępień, prof. UKSW Aleksander Ryszard Bańka – dr hab. filozofii, politolog, adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego. Autor książek i artykułów poświęconych filozofii i duchowości chrześcijańskiej. Członek Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Katowickiej, świecki lider Centrum Duchowości Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Katowickiej. Współpracuje z katolickim Radiem eM i Gościem Niedzielnym. Przewodniczący Komisji ds. świeckich II Synodu Archidiecezji Katowickiej. Prywatnie mąż i ojciec.
Cierpienie - tajemnica i wyzwanie
W temacie, którym zajmuje się publikacja, najważniejszą kwestią jest duchowy wymiar ludzkiego cierpienia. Autorzy stawiają sobie pytanie: jak humanizować cierpienie, ale nade wszystko jak uczynić z niego czynnik życia duchowego. Autorzy przekonują, że człowiek cierpiący to ten, który znosi cierpienie w wymiarze egzystencjalnym i transcendentnym, religijnym i chrześcijańskim. Potwierdza to wyrażenie „znosić cierpienie", które odnosi się do świadomej istoty ludzkiej, zdolnej do wytrzymywania, do świadomego znoszenia cierpienia. Oznacza to, że człowiek jest zdolny do wysiłku bycia wbrew cierpieniu. W tym znoszeniu lub wytrzymywaniu cierpienia jest świadectwo szczególnej godności. Zdolność cierpienia jest nierozdzielnym składnikiem ludzkiej godności, tej godności, która stanowi o osobie ludzkiej, o tym co dla niej najbardziej istotne. Z recenzji wydawniczejKs. prof. dr hab. Stanisław WarzeszakDyrektor Krajowy Duszpasterstwa Służby Zdrowia Dwadzieścia lat temu zmarł Sługa Boży prof. Jerome Lejeune, francuski genetyk, teolog i lekarz. Jako naukowiec dokonał odkrycia etiologii zespołu Downa. Będąc teologiem, potrafił głębiej spojrzeć na człowieka. Widział w ludzkim życiu „swoistą symfonię", której Dyrygentem jest sam Stwórca. Odkrycia genetyczne pogłębione chrześcijańską antropologią pomogły mu całościowo spojrzeć na człowieka chorego. Poprowadziły go do poświęcenia swojego życia w służbę choremu oraz obronę jego godności.Medycyna i teologia stale próbują angażować się wspólnie na wielu płaszczyznach w służbę życia. Przykładem takiej współpracy była międzynarodowa konferencja naukowa, która odbyła się w Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w ramach obchodów XXII Światowego Dnia Chorego, a współorganizowana przez Śląski Uniwersytet Medyczny oraz Apostolstwo Chorych. Niniejsza publikacja, stanowiąca owoc konferencji, jest próbą przybliżenia cierpienia jako niezgłębionej tajemnicy, a równocześnie jako wyzwania do posługi w wymiarze medycznym oraz duszpasterskim.Opisanie duchowego wymiaru cierpienia stanowi o szczególnej wartości publikacji. Cierpienie jest bowiem tak głębokie, że sięga do najskrytszych pokładów ludzkiego serca, do relacji człowieka z Bogiem. Pokazują to ni.in. przedstawione w publikacji doświadczenia z życia i choroby bł. Chiary Luce Badano, głęboko jednoczącej się w swojej chorobie z Jezusem. To właśnie wspólnota Apostolstwa Chorych pragnie duchowo jednoczyć tych, którzy są gotowi do ofiarowania cierpień Chrystusowi, przekształcając je w drogę powołania. Ks. dr Wojciech BartoszekKrajowy Duszpasterz Apostolstwa Chorych
SŁOWO OD AUTORA „Nie powinno przedstawiać zbyt wielu trudności przygotowanie w każdym seminarium jakiegoś profesora, który wykładając własną materię, czy to historię czy liturgię czy prawo kanoniczne, mógłby przybliżyć przynajmniej niektóre elementy z dziedziny studiów orientalnych. Z takiego ukierunkowania serc i umysłów alumnów w stronę tradycji i obrządków chrześcijan wschodnich, wyniknie wielka korzyść nie tylko dla samych chrześcijan wschodnich, ale i dla alumnów, którzy, co jest naturalne, zdobędą dzięki temu głębsze poznanie teologii katolickiej i dyscypliny łacińskiej, a ich miłość do jedynej prawdziwej Oblubienicy Chrystusa stanie się bardziej żywa. Będą mogli zarazem oglądać z zachwytem jaśniejące jeszcze dobitniej niezwykłe piękno i jedność w różnorodności obrządków ”. Takie pragnienie wyraził Ojciec św. Pius XI w encyklice Rerum Orientalium. Wielki Papież, który jak mało kto kochał i znał Chrześcijański Wschód, nie przypuszczał pewnie, że na skutek globalizacji i migracji, jakie cechują nasze czasy, znajomość problematyki związanej z Kościołami wschodnimi stanie się koniecznością. W codziennej posłudze kurialisty i proboszcza chodzi głównie o kwestie prawne związane z udzielaniem sakramentów. Przed nowymi wyzwaniami stanęli również rektorzy seminariów i przełożeni zakonni. Aby im sprostać, nie wystarcza znajomość Kodeksu Prawa Kanonicznego. Kiedy Ojciec św. Benedykt XVI mówi, że prawo kanoniczne jest konieczne dla życia Kościoła i musi je uwzględniać „nowa ewangelizacja” , ma na myśli również Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich. Niebezpieczne byłoby naturalnie ograniczenie się do samych tylko przepisów bez znajomości ich podstaw teologicznych, a także zwyczajów i praktyk istniejących w różnych Kościołach. Podczas pracy w Kongregacji Kościołów Wschodnich miałem szczęście spotkać wybitnych znawców Chrześcijańskiego Wschodu. Z racji na osobiste zainteresowania związałem się bliżej ze środowiskiem prawniczym, które odegrało znaczącą rolę w kodyfikacji prawa Kościołów wschodnich oraz interpretacji norm Kodeksu promulgowanego przez świętego Jana Pawła II 18 października 1990 r. Nowatorskie rozstrzygnięcia były zapisywane w specjalnej księdze noszącej nazwę „Massimario” i składały się na to, co w kanonistyce określa się jako „praktyka Kurii Rzymskiej”. W trosce o upowszechnienie znajomości Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich udało się wydać wespół z obecnym zwierzchnikiem greckiego Kościoła „sui iuris” bp. Dimitriosem Salachasem poradnik duszpasterski, który uwzględnia wspomnianą już praktykę Kongregacji . Obecne kompendium, poszerzone o nowe rozstrzygnięcia, ma podobny cel. Już sam jego tytuł wskazuje na to, że nie mamy tutaj do czynienia z całościowym podręcznikiem prawa wschodniego. Chodziło raczej o udzielenie „pierwszej pomocy” duszpasterzom i przełożonym zakonnym Kościoła łacińskiego, którzy coraz częściej spotykają się z duchownymi i wiernymi Kościołów wschodnich. Liczę na to, że niniejsza publikacja będzie stanowiła zachętę do pogłębienie przedstawionej tutaj problematyki, aby nie trzeba było stosować zbyt często zasady „ubi dubium ibi libertas”. † Krzysztof NitkiewiczIlość stron: 132Oprawa: twardaFormat: 150 x 210
Bóg Trójca Jedność ludzi. Monoteizm chrześcijański przeciwko przemocy
W pięcioleciu 2009-2014 Międzynarodowa Komisja Teologiczna przestudiowała pewne aspekty chrześcijańskiego dyskursu o Bogu, konfrontując się w szczególności z tezą, według której związek między monoteizmem a przemocą miałby być konieczny. Praca toczyła się w ramach podkomisji, której przewodniczy ks. Philippe Vallin, a w jej skład wchodzą następujący członkowie: ks. Peter Damian Akpunonu, o. Gilles Emery OP, JE bp Savio Hon Tai-Fai SDB, JE bp Charles Morerod OP, ks. Thomas Norris, ks. Javier Prades López, J.E. bp Paul Rouhana, ks. Pierangelo Sequeri oraz ks. Guillermo Zuleta Salas. Ogólne dyskusje na ten temat odbywały się w ramach wielu spotkań podkomisji oraz podczas sesji plenarnych samej komisji, mających miejsce w latach 2009-2013. Niniejszy tekst, zatytułowany Bóg Trójca, jedność ludzi. Monoteizm chrześcijański przeciwko przemocy, został zatwierdzony przez komisję „w formie specyficznej” 6 grudnia 2013 roku, a następnie przedłożony jej przewodniczącemu, JE kard. Gerhardowi L. Müllerowi, prefektowi Kongregacji Nauki Wiary, który zatwierdził jego publikację.Międzynarodowa Komisja TeologicznaIlość stron: 120Oprawa: miękkaFormat: 110 x 180
Wprowadzenie do współczesnej teologii pastoralnej
Opracowanie pana Marka Marczewskiego, promotora dzieł pastoralnoteologicznych księdza Franciszka Blachnickiego, wpisuje się w jego świadomość naukową jako ucznia, któremu wystarcza, by był jak mistrz. W jakimś sensie spełnia zadanie troskliwego stróża dorobku Sługi Bożego, czego wyrazem jest wydanie tej pracy współautorskiej ze względu na zamieszczenie w niej tez, które stanowią swoiste streszczenie toku eklezjologicznej dedukcji teologii pastoralnej opracowanej przez ks. Blachnickiego i wynikającej z niej zbawczej posługi Kościoła. Efektem tej dedukcji było wskazanie na wspólnotę jako zasadę życia i urzeczywistniania się Kościoła w świecie współczesnym.Oprawa: miękkaFormat: 145 x 208Ilość stron: 96ISBN: 978-83-7535-143-9
WPROWADZENIE DO KSIĄG HISTORYCZNYCH STAREGO TESTAMENTU: POWTÓRZONEGO PRAWA, JOZUEGO, SĘDZIÓW, SAMUELA I KRÓLEWSKICH Niniejsza książka poświęcona jest „Dziełu deuteronomistycznemu”, w skład którego wchodzą starotestamentowe księgi: Powtórzonego Prawa, Jozuego, Sędziów, Samuela i Królewskie, przedstawiające dzieje Izraela od ostatnich dni życia Mojżesza, czyli mniej więcej od drugiej połowy XIII wieku przed Chr., po upadek Jerozolimy w roku 587 przed Chr. Mówi o treści, pochodzeniu i myśli teologicznej tych ksiąg. Dużo uwagi poświęca występującym w nich gatunkom literackim, których znajomość jest niezbędna dla każdego, kto chce – na ile to jest dzisiaj możliwe – odróżniać w nich przekazy historyczne od opisów będących wytworem wyobraźni ludowej lub pisarskiej. Książka przeznaczona jest dla studentów teologii i dla osób świeckich o średnim wykształceniu, które poszukują rzetelnych wiadomości o pismach biblijnych. Dlatego też autor pominął w swych rozważaniach wiele zagadnień szczegółowych, które mogą być ciekawe tylko dla biblistów. W przypisach wymienia on jednak często prace, w których można znaleźć dokładniejsze informacje o stanie nieustannej dyskusji nad omawianymi księgami. Rozważając historyczność podań zachowanych w „Dziele deuteronomistycznym” autor zachowuje rozsądny umiar. Odrzuca więc historyczność, gdy istnieją wyraźne podstawy, by ją odrzucić. Przyjmuje ją natomiast nie tylko w wypadkach, kiedy ją można obronić, ale także wtedy, gdy nie widać podstaw, by ją podawać w wątpliwość.
Wprowadzenie do życia duchowego. Zarys teologii ascetycznej i mistycznej
Książka ta to klasyczne już wprowadzenie do podstawowych zagadnień życia duchowego. Autor świadomie unika preferencji dla którejkolwiek ze szkół duchowości, wychodząc z założenia, że jedna jest tylko godna tego miana duchowość katolicka, mająca swoje ugruntowanie w Ewangelii. Książka pozwala Czytelnikowi uchwycić istotę, sens i wartość ascezy i duchowości świeckich, zaangażowanych w życie rodzinne i pracę zawodową, ascezy i duchowości kapłańskiej oraz różnych form powołań apostolskich – od czynnych zgromadzeń zakonnych aż po instytuty świeckie.Louis Bouyer (1913-2004) to jeden z najwybitniejszych przedstawicieli myśli religijnej XX wieku, ekspert II Soboru Watykańskiego, promotor soborowej odnowy liturgicznej.
Osoba w labiryncie decyzji moralnych. Bioetyka w perspektywie personalistycznej
Osoba w labiryncie decyzji moralnych. Bioetyka w perspektywie personalistycznej Autor: ks. dr hab. Grzegorz Hołub Jest to książka dla każdego – przede wszystkim dla osoby, która staje wobec dylematów związanych z bioetyką. Powinien się z nią zapoznać także każdy student filozofii, medycyny czy biologii!Osoba w labiryncie decyzji moralnych. Bioetyka w perspektywie personalistycznej to nowe spojrzenie na bioetykę. Autor sięga do publikacji najwybitniejszych bioetyków ostatnich lat, głównie z USA i Wielkiej Brytanii. Przybliża polskiemu czytelnikowi, co tak naprawdę dzieje się w świecie myśli bioetycznej. Porusza kilkanaście najbardziej newralgicznych kwestii bioetycznych i w ten sposób wypełnia lukę, jaka istnieje w tym obszarze w literaturze polskiej. Ta cenna publikacja powinna trafić zarówno do osób zainteresowanych bioetyką zawodowo, jak i amatorsko. Może stanowić świetny podręcznik dla studentów kierunków filozoficznych, medycznych i biologicznych.
Józef Tischner i filozoficzne koncepcje zła
Jest tajemnica, która szczególnie natrętnie powraca do nas w czas rozterek: tajemnica zła. Kręcimy się wokół niej jak przestraszone ptaki…. Nie wiemy, co sądzić o złu. Józef Tischner Zło jest i jesteśmy w nie uwikłani. Czujemy je zwłaszcza, kiedy nas dotyka, dlatego nie sposób przejść obok niego obojętnie. Czy jednak można rozwikłać tajemnicę zła? Izabela Marszałek zanim wprowadzi nas w filozoficzną koncepcję zła dialogicznego Tischnera przedstawia patrzenie na zło filozofów, z których czerpał ksiądz profesor, m.in.: św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu, I. Kanta, czy H. Arendt. Kwintesencję badanego fenomenu stanowi dla Autorki niecodzienne spojrzenie Józefa Tischnera. Krakowski filozof nie szukał przyczyn zła w naturze ludzkiej, raczej w przestrzeni międzyludzkich relacji. Wyróżniał rozmaite formy i logikę jego działania na podstawie analizy zachowań i postaw wobec drugiego człowieka. Tischnerowi chodziło jednak, nie tyle o rozwiązanie samej jego tajemnicy, ile o możliwość jego głębszego poznania, a przede wszystkim o obronę przed absurdem i rozpaczą.
Błogosławiony Edmund Bojanowski świadek wiary i zakonodawca
Bł. Edmund Bojanowski(14.11.1814-07.08.1871)Świecki założyciel czterech gałęzi zgromadzenia zakonnego, niezwykły człowiek oraz pedagog, opiekun potrzebujących a także społecznik i apostoł ludu wiejskiego, świadek wielkiej wiary i modlitwy, niezłomny patriota, wielki czciciel Najświętszej Maryi Panny. Z pewnością należałoby dodać jeszcze więcej określeń, które oddawałby absolutny fenomen tego polskiego świadka ewangelicznej "pracy organicznej". Jest on znakomitym przykładem, pozostającym ciągle aktualnym, w jaki sposób łączyć głębokie życie duchowe z zaangażowaniem społecznym, kulturalnym oraz ekonomicznym. Podjęcie analizy jego myśli oraz postawy w niniejszej publikacji wiąże się m.in. z ogłoszeniem przez Konferencję Episkopatu Polski, na posiedzeniu plenarnym we Wrocławiu 2012 r., roku 2014 jako Roku Edmunda Bojanowskiego, kiedy to przypasda także dwusetna rocznica jego urodzin.Publikacja posiada bardzo szeroki wachlarz tematyczny. Wskazuje na środowisko, w którym urodził się, żył oraz uświęcał bł. Edmund Bojanowski. Następnie podejmuje zagadnienia jego życia duchowego, wymiaru maryjnego, wrażliwości na nędzę oraz ubóstwo, świeckiego charatkeru życia, otwarcia na charyzmatyczność prowadzącą do inicjacji rodziny zakonnej, zmysł estetyczny, a także społeczny charatker dziłalności. Analiza badanego materiału pozwala odsłonić człowieka - świadka, który przez pokolenia nosi charakterystyczny tytuł: "Serdecznie dobry człowiek". Wpisuje się ona takżę w odkrywanie i pracę nad bardzo bogatym nurtem polskiej duchowości XIXw., odsłaniając dalsze pola naukowo-badawcze oraz publicystyczne.Ze wstępuKs. dr hab. M. Tatar
Encyklika o pokoju między wszystkimi narodami opartym na prawdzie, sprawiedliwości, miłości i wolności. Komentarz ks. Józef Majka.Jan XXIII ss. 88, 100 x 143 mm, oprawa broszurowa
Mater et Magistra Encyklika o współczesnych przemianach społecznych w świetle nauki chrześcijańskiej
Encyklika o współczesnych przemianach społecznych w świetle nauki chrześcijańskiej. Komentarz ks. Józef Majka.Jan XXIII ss. 123, 100 x 143 mm, oprawa broszurowa
Populorum Progressio. Encyklika społeczna Pawła VI
Encyklika społeczna Pawła VI, ogłoszona 26 marca 1967, w dwa lata po zakończeniu II Soboru Watykańskiego. Określana jako traktat na temat prawa do rozwoju narodów ubogich. Komentarz ks. Jan Krucina. ss. 76, 100 x 143 mm, oprawa broszurowa
Evangelii Nuntiandi. Adhortacja apostolska o ewangelizacji w świecie współczesnym.
Paweł VIEvangelii NuntiandiAdhortacja apostolska o ewangelizacji w świecie współczesnym. ss. 87, 100 x 143 mm, oprawa broszurowa
Nowy Testament a JudaizmAutor podejmuje temat aktualny, ciągle powracający w historii teologii i Kościoła, a niewyjaśniony do końca, mianowicie problem relacji Nowego Testamentu (i samego Jezusa) do judaizmu. Korzystając z osiągnięć współczesnej biblistyki, dokumentów Kościoła i wypowiedzi bł. Jana Pawła II i Benedykta XVI, zaprasza do wciągającej wędrówki intelektualnej po szlakach Nowego Testamentu. Czytelnik powinien liczyć się z tym, że będzie musiał zrewidować przynajmniej niektóre swoje poglądy na judaizm, na powstanie Nowego Testamentu i na współzależność tych dwóch rzeczywistości religijnych.Ks. Michał Czajkowskiss. 88, 145 × 205 mm, oprawa miękka, seria AΩ
Proces Jezusa. Historia i teologia
Ks. Jan Klinkowski Proces Jezusa Historia i teologia Proces Jezusa z punktu widzenia imperialnego Rzymu mógł wydawać się zaledwie małym epizodem. Jednak wielkie Imperium Rzymskie legło w gruzach, a „Skazaniec” z Golgoty ciągle wpływa na losy świata. Niniejsza próba odtworzenia procesu Jezusa uwzględnia złożoność ówczesnej sytuacji kulturowo-religijnej na terenie Izraela. Zamknięcie procesu w środowisku żydowskim w hipotetycznych pięciu posiedzeniach Sanhedrynu zmierzało do ukazania, że wystąpienie Jezusa było pod stałą obserwacją prawną. Nie jest zatem najistotniejsze, czy tych posiedzeń było więcej, czy mniej, ale że było ich więcej niż w relacjach synoptyków. Wydaje się, że Piłat, ówczesny przedstawiciel władzy rzymskiej, o toczącym się procesie Jezusa był informowany na bieżąco i ostateczny finał, jaki się rozegrał przed trybunałem rzymskim, był przez niego starannie przygotowany. Wprawdzie odtworzenie kolejności wydarzeń będzie tylko hipotetyczne, to jednak ich przebieg jest na tyle prawdopodobny, że warty jest zaprezentowania, ponieważ wyjaśnia wiele postaw Jezusa i jego sposób nauczania. W tę interpretację zostanie włączona refleksja nad czasem i miejscem wybranym na śmierć Jezusa. Kiedy zaczniemy składać tę mozaikę z małych kamyków wydarzeń historycznych i wydobywać kształty, w myśli teologicznej wyłoni się przed nami obraz znaczenia śmierci Jezusa, będącej ofiarą składaną za grzech świata (J 1, 29), w której dzięki wierze otwiera się przed nami życie wieczne (J 20, 31). Obraz ten jednak można najpełniej zobaczyć z pewnej perspektywy, zresztą jak każdą mozaikę, a tą perspektywą jest nasza wiara. Zatem niniejsza refleksja nad procesem Jezusa nie zamyka się na ustaleniu faktów związanych z procesem, ale na wydobyciu z tych faktów orędzia teologicznego. Jest zachętą do podjęcia trudu medytacji nad ofiarą Jezusa na krzyżu, aby jej owoce były pełniejsze w naszym życiu. ss. 96, 145 × 205 mm, oprawa miękka, seria AΩ
Męka i Chwała Żywa historia Jezuitów
Książka opisuje ludzi, którzy tę historię tworzyli. Głównymi pretendentami do chwały są święci i błogosławieni reprezentujący ideały oraz misję Towarzystwa Jezusowego. Wśród nich znajdziemy wybitne postaci wyróżnione przez historię, mimo że nie doczekały się oficjalnego uznania w Kościele. Zaś do męki Towarzystwa przyczyniły się ich "czarne owce" głównie z powodu ludzkich słabości.Historia Towarzystwa Jezusowego została przyrównana do pór roku. Wiosna obejmuje początki Towarzystwa oraz jego pierwszy wzrost i trwa do 1581 roku, kiedy generałem został Klaudiusz Acquaviva. Rozpoczyna on lato - tzw. złoty wiek Towarzystwa, czyli jego rozkwit widoczny we wzroście liczebnym i geograficznym. Od 1687 roku wraz z silną opozycją antyjezuicką rozpoczyna się okres jesienno-zimowy, który trwa aż do kasaty Zakonu w 1773 roku oraz próby przetrwania. Od wskrzeszenia Towarzystwa w 1814 roku zwanego drugą wiosną dzieje Zakonu przynoszą stabilizację i rozwój. Nowy okres obejmuje również XX wiek, odsłaniając działalność Pedra Arrupe, czy jezuitów, którzy odegrali ogromną rolę podczas II Soboru Watykańskiego.Ignacio Echániz czyni historię bardziej fascynującą pokazując ludzi z krwi i kości. Na zakończenie stawia intrygujące pytanie: a gdyby Towarzystwo przestało istnieć?
Dominikanie o prawdzie. Studia interdyscyplinarne
W sześćsetną rocznicę powstania Studium Generalnego w Krakowie grupa wykładowców Kolegium Filozoficzno-Teologicznego oo. Dominikanów, będącego kontynuatorem tradycji studium generale, przygotowała publikację inspirowaną dewizą Zakonu Kaznodziejskiego – "Prawda” (Veritas). Zamiar ten zaowocował tomem studiów, zatytułowanym "Dominikanie o prawdzie. Studia interdyscyplinarne”. Autorzy artykułów – jak zaznacza we wstępie do publikacji Tomasz Gałuszka OP – starali się spojrzeć na zagadnienie prawdy z czterech uzupełniających się perspektyw: biblijnej (Piotr Oktaba OP, Krzysztof Sonek OP), teologicznej (Piotr Lichacz OP, Mateusz Przanowski OP, Grzegorz Mazur OP, Robert Plich OP), filozoficznej (Marek Nowak OP, Jarosław Kupczak OP, Marcin Lisak OP, Piotr Napiwodzki OP) i prawno-historycznej (Tomasz Wytrwał OP, Tomasz Gałuszka OP, Józef Puciłowski OP). Ta interdyscyplinarność i różnorodność podejść badawczych wydaje się najlepiej ukazywać głębię i bogactwo Prawdy, którą staramy się odkrywać, by dzielić się nią z innymi.
O tytułach Psalmów Homilie "O tytułach psalmów" to kolejne dzieło Grzegorza z Nyssy, które ukazuje się w języku polskim w tłumaczeniu Marty Przyszychowskiej. Jak wszystkie pisma egzegetyczne Grzegorza, mają one za cel ukazanie nieskończonego rozwoju duszy. Grzegorz dopatruje się w układzie psalmów logicznego porządku, pięć części, na które dzieli się Psałterz, to według niego etapy na drodze do doskonałości. Tym razem niejako przy okazji tłumaczka przybliża czytelnikowi znaczenie Septuaginty w teologii i liturgii Kościoła oraz przekład psalmów z Septuaginty autorstwa ks. Antoniego Troniny.
Chrystocentryzm duchowości Rodziny Świętego Pawła
Odkryj nowe drogi życia duchowego! Już nie tylko duchowość franciszkańska czy karmelitańska mogą zaprowadzić Cię do Boga. Książka przedstawia duchowość Rodziny Świętego Pawła, która nie da się sprowadzić do jednej tylko formy życia duchowego i apostolskiego. Korzysta ona z wielu środków rozwoju życia wewnętrznego wypracowanych i sprawdzonych w Kościele w ciągu wieków. Jej twórca, bł. Jakub Alberione, mówił wręcz o uniwersalności charyzmatu paulińskiego w odniesieniu do ludzi, czasów i środków uświęcania się oraz apostołowania. Co zatem nowego wnosi duchowość Rodziny Świętego Pawła do duchowości chrześcijańskiej? Przeczytaj i przekonaj się!
Kodeks Teodozjusza należał w starożytności i należy także dzisiaj do najważniejszych zbiorów ustaw cesarskich III-V wieku. Wpływał on na kulturę prawną ówczesnych mieszkańców Imperium i stanowił podstawę dla działalności prawników-praktyków. Kodeks stał się później wzorem i inspiracją dla pomnikowego dzieła cesarza Justyniana. Wiek IV i V to czas wielkich przemian w kwestiach religijnych. Od czasów uznania chrześcijaństwa za religio licita rozpoczął się czas kształtowania relacji pomiędzy państwem a Kościołem. Proces ten znalazł swoje odzwierciedlenie również w Kodeksie Teodozjusza.Ilość wydawanych przez cesarza konstytucji znacznie zwiększyła się od czasu panowania cesarza Dioklecjana (284-305). Były one rozproszone, zatem konieczne stało się ich zgromadzenie w jednym zbiorze. Pierwsze zbiory ustaw, Codex Gregorianus i Codex Hermogenianus, powstały pod koniec III wieku. Termin codex, którym określono zbiory, oznaczał początkowo formę książki, a następnie został przejęty do terminologii prawniczej.W szesnastej księdze Kodeksu Teodozjusza można wyodrębnić kilka podstawowych zakresów tematycznych. Po pierwsze, szeroko uregulowano przywileje - zarówno stanu duchownego, jak i kościołów, traktowanych w praktyce jako osoby prawne. Tytułem przykładu wymienić można zwolnienia podatkowe, privilegium fori, czy tzw. testamenti factio. Po wtóre, uregulowano szeroko status heretyków, a także apostatów, "pogan" oraz Żydów. Zgodnie z brzmieniem ustaw zostali oni poddani różnorakim karom, zarówno w zakresie prawa prywatnego, jak i prawa karnego, jako że herezja uznana została za crimen, czyli przestępstwo prawa publicznego. Spośród przewidzianych w Kodeksie kar można wymienić: zakaz organizowania zgromadzeń heretyckich - zakaz publicznego sprawowania kultu, konfiskatę majątku, pozbawienie prawa sprawowania urzędów, a nawet karę zesłania i karę śmierci. Nadto, złamanie ustawowych zakazów skutkować mogło nałożeniem infamii, zakazem zeznawania w charakterze świadka, pozbawieniem testamenti factio passiva i activa czy pozbawieniem możliwości otrzymywania darowizn i ich sporządzania. Uważna lektura ustaw pozwala sporządzić listę herezji istniejących w IV-V w. Należy podkreślić, że w niektórych przypadkach, ustawy dotyczyły tylko jednej grupy heretyckiej (np. manichejczyków), inne natomiast traktowały herezje zbiorowo. Niniejsze opracowanie oparte jest na powszechnie przyjmowanym i przedrukowywanym tekstem Kodeksu Teodozjusza, a mianowicie wydaniem Theodora Mommsena z 1905 r.
Znaki życia 40 zwyczajów katolickich i ich korzenie biblijne
Niezwykły przewodnik po biblijnych doktrynach i tradycjach historycznych, które leżą u podstaw katolickich wierzeń i praktyk. Poświęcając każdy rozdział oddzielnemu tematowi, autor zabiera czytelnika w podróż, która rzuca światło na korzenie i znaczenie tego, co katolickie. „Od dziesięcioleci ludzie nie będący katolikami, a nawet niektórzy zdezorientowani katolicy kwestionują liczne wierzenia, a szczególnie akty pobożności Kościoła katolickiego. Scott Hahn odnosi się do tych problemów, dostarczając nam kryształowo czystych argumentów na rzecz tradycyjnych praktyk Kościoła. Jego własna formacja, jako człowieka nawróconego na katolicyzm, czyni z niego idealną osobę predestynowaną do napisania tej książki”. - O. Benedict J. Groeschel, CFR
Biblijny język hebrajski. Kurs podstawowy i średni
BIBLIJNY JĘZYK HEBRAJSKIKurs podstawowy i średniLingua Sacra 2Książka ks. dra Krzysztofa Siwka, jest wspaniale przygotowanym podręcznikiem do hebrajszczyzny biblijnej. Według naszego uznania przewyższa pod wieloma względami dotychczasowe publikacje z tego zakresu i może stanowić niezastąpioną pomoc dla pragnących dogłębnie poznać tekst Pisma Świętego Starego Testamentu w oryginale.Poszczególne zagadnienia z zakresu gramatyki zaopatrzone są obszernymi wyjaśnieniami, zawierającymi liczne przykłady zaczerpnięte z tekstu biblijnego. Autor uwzględnił również potrzeby studentów szczególnie zainteresowanych kwestiami z dziedziny historii języka oraz kontekstu religijno-kulturowego, dodając w odpowiednich ramkach dodatkowe wyjaśnienia. W ramach każdej jednostki lekcyjnej, poza materiałem gramatycznym, znajdujemy fragmenty Księgi Sędziów w formie lectio continua, zaopatrzone w preparacje, umożliwiające studentowi obcowanie z tekstem biblijnym już po podstawowym zaznajomieniu się z regułami gramatycznymi. Ćwiczenia pod koniec każdej lekcji zostały starannie dostosowane do sukcesywnie rozwijanej znajomości gramatyki i słownictwa. Szczególnie pomocne są aneksy dołączone do podręcznika, zawierające indeksy tekstów biblijnych oraz zagadnień gramatycznych, jak również słowniczek hebrajsko-polski.Ze względu na wysoką wartość naukową i dydaktyczną podręcznika uważam, że może on być niezastąpioną podstawą dla nauczania języka hebrajskiego biblijnego oraz cenną pomocą dla osób znających ten język, ze względu na usystematyzowaną prezentację zagadnień gramatycznych oraz konsekwentne zastosowanie polskiej terminologii w zakresie gramatyki hebrajskiej.ks. prof. dr hab. Krzysztof Bardskidoktor nauk biblijnychkierownik Katedry Filologii Biblijnejna Wydziale Teologicznym UKSW
Język grecki. Podręcznik dla studentów teologii.
JĘZYK GRECKI. Podręcznik dla studentów teologii. Ćwiczenia opracował ks. Krzysztof SiwekLingua SacraZ recenzji książki…Dr Stanisław Kalinkowski, niezmiernie doświadczony i wytrawny dydaktyk języka greckiego, jeden z największych w Polsce tłumaczy greckich pism na język polski, zapewnił książce wysoki poziom merytoryczny i formalny. Opracowanie to może stanowić znakomitą podstawę dydaktyczną dla studentów teologii w seminariach duchownych oraz na wydziałach teologicznych i dla wszystkich zainteresowanych językiem i kulturą grecką. Uważam, że przerobienie podręcznika, jak zakładał jego autor, rzeczywiście pozwala przygotować się do samodzielnej lektury Nowego Testamentu.ks. prof. dr hab. Józef NaumowiczPodziwu godne jest, jak Autor zdołał znaleźć takie zdania do zacytowania w ćwiczeniach po każdej lekcji, w których użyte są tylko takie formy gramatyczne, jakie do danego miejsca w podręczniku były omawiane. Świadczy to nie tylko o erudycji Autora, ale przede wszystkim o ogromnym doświadczeniu pedagogicznym, co w przypadku pisania podręcznika jest najważniejsze.Z kulturowego punktu widzenia bardzo cenny jest „Kącik klasyczny”. Autor dodaje w ramkach – znowu, co godne podziwu, z konsekwencją dobierając słownictwo i używane formy gramatyczne do poziomu poszczególnych lekcji – przysłowia i inne celne wypowiedzi, nierzadko funkcjonujące w polskich powiedzeniach, zaczerpnięte z tradycji jak najbardziej klasycznej. A wszystko to z fachowym komentarzem, przejrzyście i jasno.ks. prof. dr hab. Henryk Pietras SJ
HONOR I WSTYD W INTERPRETACJI EWANGELII
HONOR I WSTYD W INTERPRETACJI EWANGELII. Szkice z egzegezy antropologicznokulturowej. Lungua Sacra. Monografie 1Chcę wyrazić przekonanie, że książka ks. prof. Janusza Kręcidły, ze względu na zastosowaną metodologię oraz wnikliwość badawczą, walnie przyczyni się do tego, by pomóc polskim czytelnikom Biblii poznać i jeszcze bardziej cenić „szczerą prawdę o Jezusie” (Dei Verbum 19). Książka ta może być jednocześnie drogowskazem dla nauczycieli, kaznodziejów oraz zwykłych czytelników Pisma Świętego. Książka ta zasługuje na to, by znaleźć się w domowej bibliotece każdego czytelnika Biblii. Prof. John J. Pilch The Odyssey Program The Johns Hopkins University
Tajemnica obecności. Bycie i intersubiektywność w filozofii Gabriela Marcela
Gabriel Marcel (1889-1973) należy do najbardziej interesujących i wyjątkowo twórczych francuskich myślicieli XX wieku. Potwierdza to zarówno jego bogaty dorobek pisarski w dziedzinie filozofii, jak też obfita twórczość dramatyczna oraz liczne teksty stanowiące owoc wieloletniej pracy krytyka literackiego i teatralnego. Ze względu na znaczną rozpiętość czasową jego twórczej działalności (pierwszy artykuł opublikowany w 1912 roku, a ostatnia książka w roku 1971), w dziełach tego myśliciela odnajdujemy odbicie intelektualnego klimatu panującego w Europie oraz w Stanach Zjednoczonych, w okresie tragicznego półwiecza minionego stulecia, naznaczonego dwiema wojnami światowymi. Marcel jest jednym z twórców filozofii dialogu, obok Martina Bubera, Franza Rosenzweiga i Ferdynanda Ebnera. Podobnie jak w przypadku innych przedstawicieli tego nurtu, myślenie dialogiczne Marcela zrodziło się między innymi pod wpływem wstrząsu, jaki wywołała w jego umyśle pierwsza wojna światowa. Dokonane przez niego opisy intersubiektywności pozwalają uznać go za twórcę niezależnej, choć zbliżonej w niektórych aspektach do myśli Bubera, wersji refleksji dialogicznej. Natomiast analizy bycia, ściśle związanego z intersubiektywnością, sytuują go w centrum współczesnych dyskusji filozoficznych. Pytanie o relację między byciem a intersubiektywnością jest bowiem, trapiącym nie tylko współczesnych myślicieli, pytaniem o wzajemny stosunek bycia (bytu) i dobra (miłości), czyli ontologii i etyki.Analiza relacji między byciem a intersubiektywnością przedstawiona w filozofii Marcela wydaje się więc jak najbardziej aktualna. Aktualność tej myśli jest związana także z żywo dyskutowaną we współczesnej filozofii problematyką obecności. Koncepcja obecności wypracowana przez francuskiego myśliciela może być uznana za jedną z najbardziej oryginalnych. (Ze Wstępu)
Jestem swoim ciałem. Teologia ciała Jana Pawła II
Jestem swoim ciałem. Teologia Jana Pawła IIJan Paweł II w swojej nowatorskiej teologii ciała dał nam prawdziwą wizję tego, co oznacza być człowiekiem, ciałem-osobą, ucieleśnionym duchem. Dla dziesiątek milionów młodych ludzi ze wszystkich kultur i zakątków ziemi był to – i nadal jest – wielki i nieoceniony dar. W pięcioletnim cyklu katechez papież pomagał im zobaczyć ich godność jako mężczyzn i kobiet w nowym i niezwykłym świetle. Ojciec McManus, znany rekolekcjonista i duszpasterz, przedstawia nam wnikliwą syntezę nauczania bł. Jana Pawła II na temat teologii ciała w kilku różnych aspektach: sakramentalności i świętości ciała, jego oblubieńczego znaczenia nie tylko w małżeństwie, ale również w celibacie oraz w perspektywie eschatologicznej. Omawia także psychologiczny wymiar „bycia swoim ciałem”, nawołując do szanowania ciała tak, jak szanuje się osobę. Bowiem to właśnie przez nie człowiek wyraża to, kim jest; w ciele doświadcza miłości i obdarowuje nią innych.
Rok liturgiczny. To sam Chrystus, który trwa w swoim kościele
Rok liturgiczny. To sam Chrystus, który trwa w swoim kościele„W rytmie i wydarzeniach czasu wspominamy i przeżywamy tajemnice zbawienia”(z formularza mszalnego na uroczystość Objawienia Pańskiego).Celebrowana w ciągu całego roku tajemnica Chrystusa stanowi dla wspólnoty Kościoła źródło życia. Wybitny włoski liturgista podkreśla teologiczny i duchowy, chrystologiczny i i kościelny wymiar roku liturgicznego, aby zanurzonym w codzienności uświadomić wielką głębię tego, co nam zazwyczaj umyka. Refleksja nad wartością "wspominania" i "przeżywania" wydarzeń zbawczych pomoże w dostrzeżeniu piękna liturgii, która łączy wymiar duchowy z naturalnym porządkiem upływającego czasu. Wieloaspektowa analiza powstania i rozwoju wszystkich okresów liturgicznych oraz świąt, a także roli Maryi i świętych w obchodach jednego misterium Chrystusa składają się na wyczerpującą i dogłębną monografię roku liturgicznego.Spis treściPrezentacjaWykaz skrótówRozdział 1. Uwagi metodologiczneRozdział 2. Czas, historia zbawienia i liturgiaRozdział 3. „Misterium Chrystusa” – „misterium paschalne”Rozdział 4. Kalendarz liturgicznyRozdział 5. Niedziela pierwotnym świętem chrześcijanRozdział 6. Obchody Paschy rocznej w pierwszych czterech wiekachRozdział 7. Obchody Wielkanocy od IV do XVI wiekuRozdział 8. Obchody Wielkanocy po Soborze Watykańskim IIRozdział 9. Okres Objawienia się PanaRozdział 10. Okres zwykły lub „w ciągu roku”Rozdział 11. Święta ideiRozdział 12. Maryja w obchodach misterium ChrystusaRozdział 13. Święci w celebracji misterium ChrystusaRozdział 14. Teologia i duchowość roku liturgicznego
Oblicza racjonalności. Wokół myśli Michała Hellera
Idee filozoficzne, by dojrzeć, potrzebują odpowiedniej gleby; dla filozofii glebą taką jest dyskusja. Michał Heller pisze, z aprobatą przywołując Poppera, że dyskutowalność uznać należy za warunek konieczny racjonalnej argumentacji filozoficznej. Idee Michała Hellera, kryjące się pod takimi hasłami, jak ‘filozofia w nauce’, ‘logika zapętleń’, ‘matematyczność świata’ czy ‘teologia nauki’, niewątpliwie spełniają warunek dyskutowalności, a celem tego tomu jest sprawić, by były nie tylko dyskutowalne, ale i dyskutowane.
Co to znaczy, że wszechświat się rozszerza? Czy Wielki Wybuch rzeczywiście był jego początkiem? Dlaczego nocne niebo nie świeci jednostajnym blaskiem? Czy wszechświat można uważać za układ izolowany? W Filozofii kosmologii Michał Heller we właściwym sobie klarownym i pasjonującym wywodzie oprowadza Czytelnika po gąszczu tematów filozoficznych, które towarzyszyły kosmologii od jej zarania, aż do momentu uformowania się jej jako dojrzałej nauki empirycznej. Wskazuje na filozoficzne implikacje problemów kosmologicznych i opisuje rozwiązania, jakie próbowali dla nich znaleźć najwybitniejsi fizycy XX wieku. Książka, którą trzymają Państwo w rękach, jest pierwszym polskim dziełem, które mierzy się z problematyką rodzącą się na styku pozornie odległych dyscyplin, jakimi są filozofia i kosmologia. Autor pokazuje, że w istocie ich interakcja jest nieunikniona, gdyż – jak sam stwierdza – „tam, gdzie w grę wchodzi wszechświat, trudno na bok odłożyć swoje filozoficzne upodobania lub uprzedzenia”
Bóg i nauka. Moje dwie drogi do jednego celu
W jakiego Boga wierzą naukowcy? Co wspólnego z modlitwą ma rozwiązywanie równań? Dlaczego nie należy zapychać Bogiem dziur w nauce? Co nauka może dać teologii? Czemu teoria ewolucji jest aż teorią, a koncepcja Inteligentnego Projektu zahacza o herezję? Michał Heller w pasjonującej rozmowie z włoskim dziennikarzem Giulio Brottim opowiada o dwóch na pozór wykluczających się wartościach, które ukształtowały jego życie: religii i nauce. Wybitny uczony wspomina również wydarzenia ze swojego życia: trudy dzieciństwa na Syberii, studia, pracę duszpasterską i naukową w czasach komunizmu, a także dzieli się refleksją nad kondycją współczesnego chrześcijaństwa i powszechnej znajomości nauki.Spośród moich licznych fascynacji dwie okazały się szczególnie uporczywe i odporne na upływanie czasu: nauka i religia. Moją wadą jest to, że jestem zbyt ambitny. Zawsze chciałem robić tylko rzeczy najważniejsze. A czy może być coś ważniejszego od nauki i religii? Nauka daje nam Wiedzę, a religia daje nam Sens. Zarówno Wiedza jak i Sens są niezbędnymi warunkami godnego życia. I jest paradoksem, że obie te wartości często pozostają w konflikcie. Nierzadko spotykam się z pytaniem: jak potrafię je godzić? Gdy takie pytanie bywa zadawane przez naukowca lub filozofa, nieodmiennie dziwię się, jak wykształceni ludzie mogą nie dostrzegać, iż nauka nie czyni nic innego, jak tylko eksploruje Dzieło Stworzenia. ks. prof. Michał Heller„Często, mówiąc o nauce i wierze, formułuje się banalne i płytkie stwierdzenia (np. „cząsteczka Boga”) – ks. Heller przeciwstawia im poważne i odpowiedzialne zadanie formacji „ludzi-mostów” (on sam jest taką osobą”) L’Osservatore Romano„Zazwyczaj dialog między nauką a wiarą przypomina rozmowę dwóch głuchych – rzadko spotyka się osoby, które łączą w swoim życiu naukę i wiarę: jedną z nich jest ks. Heller” Il Manifesto
Świat matematyki i jej materialnych cieni. Co takiego napełnia ogniem i ożywia równania matematyki?
Czy obiekty matematyczne się tworzy, czy odkrywa? Czy istnieją one w Platońskim polu racjonalności, budując matrycę tego, co może się urzeczywistnić?W komputerze zmarłego przedwcześnie Arcybiskupa Józefa Życińskiego znaleziono niemal ukończony tekst książki, będący zapisem wykładów, które w roku akademickim 2006/2007 prowadził na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Prezentujemy Państwu jej ostateczną wersję, zredagowaną i opatrzoną wstępem Michała Hellera.Gdy po raz pierwszy przejrzałem pliki komputerowe, pomyslałem, że dopiszę swoje uzupełnienia i znowu będziemy mieli wspólna książkę. Ale wyszło inaczej. Wybrałem tylko rolę redaktora, dokonałem niezbędnych retuszy, pozostawiając całość maksymalnie niezmienioną. Józek jest zbyt silną osobowością, by brutalnie wdzierać się w jego tekst. Niech jeszcze raz przemówi swoim niepowtarzalnym stylem.[Ze Wstępu Michała Hellera]
Filozofia przypadku. Kosmiczna fuga z preludium i codą
Jak oswoić przypadek? Czy jest on wyłomem w racjonalności, czy da się go jakoś ująć w matematyczne karby? Sformułujmy problem kontrastowo: czy światem rządzi Bóg, czy czysty przypadek? Komu można zadedykować Filozofię przypadku? Michał Heller przyznaje, że sam mógłby ją zadedykować Richardowi Dawkinsowi i Williamowi Dembskiemu, którzy spierają się o to, czy biologiczna ewolucja jest „ślepym zegarmistrzem”, czy raczej świadczy o „Inteligentnym Projekcie”. W biologicznej ewolucji przypadek odgrywa rolę nadrzędną – jest źródłem zmienności gatunków. Autor Filozofii przypadku proponuje szersze spojrzenie. Odwołując się do historii pojęcia przypadku i jego ewolucji wskazuje miejsce, jakie przypadki zajmują w strukturze całego Wszechświata. A miejsca te są… nieprzypadkowe. Dlatego Filozofię przypadku można zadedykować i polecić każdemu, kto potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku. I ciekaw jest odpowiedzi. „Na przedziwną symfonię Kosmosu możemy spoglądać z różnych punktów widzenia. Możemy, jak Richard Dawkins, tłumaczyć wszystko ślepym przypadkiem; możemy, jak zwolennicy Inteligentnego Projektu, w szczególnie misternych detalach kosmicznej struktury dopatrywać się interwencji Projektanta. Obydwie te próby są jednak chybione, trzeba niemałej intelektualnej ekwilibrystyki, by je utrzymać. Przypadki niczego nie wyjaśniają, bo same wymagają wyjaśnienia. Są tak subtelnie wplecione w strukturę Wszechświata, że bez niej tracą sens i nie mogą istnieć. W Kosmicznej Matrycy nie ma szczególnych miejsc; wszystko jest jedną Wielką Matrycą. Można by ją nazwać Inteligentnym Projektem, ale ta piękna nazwa została skompromitowana. Dlatego lepiej użyć określenia często powtarzanego przez Einsteina: The Mind of God – Zamysł Boga. Celem nauki jest odcyfrować ten Zamysł.” „Wyobraźmy sobie wszystkie prawa fizyki działające we Wszechświecie jako wielką siatkę lub sieć (…). W tę sieć są wkomponowane pewne „wolne miejsca” pozostawione na działanie przypadków. Bez nich cała struktura nie mogłaby funkcjonować. Co więcej, tych wolnych miejsc jest dokładnie tyle – ani mniej, ani więcej – by cała struktura mogła funkcjonować skutecznie”. „Bóg myśli matematycznie i nasze zmatematyzowane nauki nie są niczym innym jak tylko próbą odcyfrowania tego Zamysłu. Przypadki nie są wyłomami lub uszkodzeniami Zamysłu, są newralgicznymi punktami jego architektury”
Jak oswoić przypadek? Czy jest on wyłomem w racjonalności, czy da się go jakoś ująć w matematyczne karby? Sformułujmy problem kontrastowo: czy światem rządzi Bóg, czy czysty przypadek? Komu można zadedykować Filozofię przypadku? Michał Heller przyznaje, że sam mógłby ją zadedykować Richardowi Dawkinsowi i Williamowi Dembskiemu, którzy spierają się o to, czy biologiczna ewolucja jest „ślepym zegarmistrzem”, czy raczej świadczy o „Inteligentnym Projekcie”. W biologicznej ewolucji przypadek odgrywa rolę nadrzędną – jest źródłem zmienności gatunków. Autor Filozofii przypadku proponuje szersze spojrzenie. Odwołując się do historii pojęcia przypadku i jego ewolucji wskazuje miejsce, jakie przypadki zajmują w strukturze całego Wszechświata. A miejsca te są… nieprzypadkowe. Dlatego Filozofię przypadku można zadedykować i polecić każdemu, kto potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku. I ciekaw jest odpowiedzi.
Stworzenie i początek wszechświata
Jak pogodzić wiarę w stworzenie świata przez Boga z wiedzą naukową?Jak się ma biblijny opis stworzenia do około czternastu miliardów lat historii wszechświata i ewolucyjnego pochodzenia ciała i umysłu człowieka? Czy nowoczesny, naukowy światopogląd wyklucza religijność i czyni z niej zabobon?To pytania, jakie przed sobą muszą postawić nie tylko naukowcy, filozofowie i teologowie. Stawia je każdy, kto racjonalnie podchodzi do swojej wiary, czyli prawdę o Bogu i świecie próbuje odczytać zarówno w Księdze Pisma Świętego, jak i Księdze Przyrody. Książka ta jest praktycznym, podstawowym kursem z teologii stworzenia, filozofii nauki, kosmologii i teorii ewolucji. Polecamy ją wszystkim osobom religijnym, borykającym się z problemami z pogodzeniem swojej wiary z naukowym obrazem świata, a także tym, którzy są przekonani, że w XXI wieku religia jest wyłącznie zabobonem. Być może argumentacja zawarta w tej książce przekona ich, że nie ma zasadniczej sprzeczności pomiędzy prawdami teologii, a prawdami nauk przyrodniczych. Stworzenie i początek Wszechświata. Teologia – Filozofia – Kosmologia została napisana między innymi z myślą o katechetach, jako pomoc dydaktyczna w nauczaniu przez nich religii uczniów wszystkich klas szkół podstawowych, gimnazjów i pogimnazjalnych.Z oczywistych powodów możliwość konfrontowania prawdy o stworzeniu świata przez Boga z aktualnym obrazem świata nie jest zarezerwowane jedynie dla „zawodowych” teologów. W rzeczywistości konfrontację taką powinien przeprowadzać na swój własny użytek każdy człowiek wierzący w Boga i poszukujący odpowiedzi na fundamentalne pytania o sens swojego istnienia i zarazem istnienia świata, w którym przyszło mu żyć. Fenomen wiary nie rozgrywa się przecież na kartach traktatów teologicznych; jego „naturalnym środowiskiem” jest przestrzeń relacji pomiędzy Bogiem i konkretnym, żyjącym w danym czasie i środowisku człowiekiem. I to właśnie dlatego konkretny człowiek – a nie tylko „zawodowy” teolog – musi poszukiwać odpowiedzi na pytania, które dotyczą jego samego i które dla niego samego są ważne.(…) Oddajemy do rąk Czytelników książkę pomyślaną jako w miarę zwięzły przewodnik po problematyce stworzenia, który może okazać się pomocny w ich osobistych poszukiwaniach. Nie jest to ani kompletne, ani wyczerpujące opracowanie, wydaje się jednak, że uwzględnia ono, i przynajmniej krótko naświetla, te aspekty zagadnienia, które na obecnym etapie rozwoju teologicznej refleksji nad kwestią stworzenia z pewnych względów wydają się najbardziej istotne. Michał Heller i Tadeusz Pabjan
Apokalipsa. Szczęśliwy kto ją odczytuje
Apokalipsa. Szczęśliwy kto ją odczytujeDom to miejsce kojarzące się z ciepłem, bezpieczeństwem i bliskością. W domu możliwe jest prawdziwe spotkanie. Tam mają miejsce uroczystości, ważne momenty i codzienne życie. Jezus także mówił wiele o domu, mówił o trwaniu, o zamieszkaniu w Jego słowie. Oby był to i nasz duchowy adres. Zapraszamy naszych Czytelników do jednej z bardziej niesamowitych komnat tego wspaniałego gmachu, jakim jest Biblia. Budynek ten ma wiele sal. Niektóre są przez nas dość często nawiedzane, a przez to bardziej znane. Bliskie są nam szczególnie Ewangelie – i dobrze, bo to one są sercem tego domu. Inne pomieszczenia zdają się być odległe, gdzieś na końcu korytarza. Do takich miejsc zaliczyć na pewno można Apokalipsę św. Jana. Zacznijmy więc otwieranie bram do jej wnętrza i przekonajmy się, że w tym pokoju nic nie straszy!
Mistrz Eckhart. Dzieła wszystkie t.2
Mistrz Eckhart. Dzieła wszystkie t.2Drugi tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza. Bądzcie pewni, Bóg nie omieszka dać nam wszystkiego i gdyby nawet przysiągł coś innego, nie mógłby się powstrzymać od dawania nam. Bóg jest we wszystkich rzeczach. A im bardziej jest w nich, tym bardziej poza nimi; im bardziej wewnątrz, tym bardziej na zewnątrz, a im bardziej na zewnątrz, tym bardziej wewnątrz. Historia dzieł Mistrza Eckharta sama w sobie jest fascynująca, od jego wielkiego ucznia – XV-wiecznego mistyka Mikołaja z Kuzy począwszy, a na współczesnej kontynuacji edycji rozpoczętej przez Josefa Quinta (jego następcy to G. Steer i W. Klimank) skończywszy. Wydawnictwo W drodze nadając niniejszej edycji tytuł Dzieła wszystkie, odnosi tę formułę do dzieł wszystkich Mistrza Eckharta (dotąd odnalezionych i wydanych w Niemczech), które powstały w języku niemieckim (Spätmittelhochdeutsch). Oprócz tego istnieje cały zbiór dzieł łacińskich (Die latteinischen Werke, wyd. A. Zimmermann, L. Sturlese, t. 1-5).
