W czasie od Zmartwychwstania do Zesłania Ducha Świętego, będącego dopełnieniem misterium Chrystusa (czyli dzieła odkupienia), Kościół trwa w radości. Duchowość pasyjna, związana z męką i śmiercią Chrystusa, zrodziła nabożeństwa Drogi krzyżowej i Gorzkich żali w Wielkim Poście. W Kościele pojawiło się pragnienie wypełnienia pewnej pustki w pobożności, w radosnym przeżywaniu Wielkanocy, wypływającym z żywej i głoszonej wiary w fakt zamrtwychwstania Chrystusa, które jest przecież dla Chrześćjan kluczowym wydarzeniem. Dlatego brak rozważania tematyki paschalnej poza liturgią był źródłem powstania nabożeństwa Drogi światła - Via lucis.
Bezpośrednią inspiracją do jego powstania stały się freski z katakumb św. Kaliksta w Rzymie, przedstawiające zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, który przechodzi z ciemności do światła (stąd nazwa Droga światła). Głównym celem tego nabożeństwa jest podkreślenie znaczenia czasu wielkanocnego w Kościele. Wstęp
