CZYŚCIEC księdza Rudolfa Adamczyka. Krytyczna edycja źródeł

Usiadłem na krześle. Oficer śledczy podał mi znowu akta do czytania i wyszedł. (...). Po pewnym czasie wrócił śledczy, siadł za biurkiem, wyciągnął "Trybunę Ludu", zasłonił nią twarz i czyta[ł]. Wówczas z największym napięciem nerwowym zdjąłem okulary, położyłem je na pobliskim krześle, wyrwałem te trzy protokoły i wypadłem z nimi na korytarz, zamykając za sobą drzwi na klucz. Wbiegłem następnie do ubikacji (...), podarłem protokoły na kawałki, wrzuciłem do muszli klozetowej i spuściłem wodę (...) i ... operacja skończona. (...). Wyszedłem spokojnie z ubikacji i gdy zapytano mnie, co zrobiłem, oświadczyłem, że podarłem i zniszczyłem trzy protokoły i że teraz mogą mnie rozstrzelać, lecz szpiegiem nie jestem. (...). Czekałem na represje za ten wyczyn, a tu ... nic!

(Fragment książki)

ŹRÓDŁA DO DZIEJÓW KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO NA GÓRNYM ŚLĄSKU NR 11.

Redaktor serii: ks. Jerzy Myszor