W krainie niejasności
Tytuł tomu wierszy Grzegorza Plewnioka W krainie niejasności wskazuje drogę, w jaką trzeba się zagłębić podążając za ich autorem. Otwierają one świat poetycki, w którym co chwila czeka nas filozoficzna zaduma nad naszą egzystencją, nad drogą i celem ludzkiego życia, nad sensem otaczającego nas świata. Nie może więc zabraknąć w nich elementarnych pytań, które każdy z nas zadawać sobie musi nieraz niezależnie od tego, czy znajdujemy na nie odpowiedzi – ale przecież takie odpowiedzi nigdy nie mają charakteru ostatecznego, nie zwalniają nas od powtarzania tych samych pytań wciąż na nowo – czy też nigdy do nich nie dochodzimy, a nawet czasem wiemy, że dojść do nich nie można.
A przecież pomimo tej zadumy i pytań nie jest to poezja zagubienia i niewiedzy – w trakcie jej lektury cały czas stoimy na twardym gruncie niezachwianej wiary i wynikającej z niech zasad. To poezja pewności, wynikającej z przekonania o elementarnym porządku świata, którego fundamentem jest zaufanie Bogu i oparcie na zasadach Dekalogu. A więc wszelkie pytania i dylematy, przed jakimi stoimy, biorą się tylko z naszej niewiedzy i słabości, łagodzonej pewnością wiary.
Wiele wierszy z tego tomu wychodzi więc nie z konkretnych zdarzeń i sytuacji, wkracza w świat abstrakcyjnych pojęć i zasad, filozoficznych i egzystencjalnych dylematów. Ale obok nich znajdziemy tu równie wiele tekstów w konkrecie zakorzenionych, jak chociażby te zgromadzone w dziale Z bukietem róż. To wiersze mówiące o miłości dwojga ludzi, mającej oblicze tysiąca zdarzeń, uczuć i myśli, które budują pomiędzy nimi wzajemną trwałą więź.
Poezja Grzegorza Plewnioka nie idzie w kierunku poszukiwań formalnych, zaskakiwania czytelnika nowymi, niespodzianymi efektami. Sięga raczej po sprawdzone, utrwalone w tradycji literackiej sposoby przekazu, co widać chociażby w jej układzie wersyfikacyjnym i rymach. Ulubioną forma autora są liczne w tym tomie zwięzłe, najczęściej dwuwersowe utwory, o wyraźnie aforystycznej konstrukcji. Wiele z nich celnie ujmuje ową problematykę ogólną, w błysku kilku słów formułując istotę problemów, którym można poświęcić wiele tomów filozoficznych dzieł. To tradycja, której początku dopatrywać można się w Zdaniach i uwagach Adama Mickiewicza. Z kolei szereg innych krótkich wierszy z tego tomu sięga do tradycji Fraszek Jana Kochanowskiego, łącząc zwięzłość formy z humorem, nie pozbawionym też często głębszej refleksji.
Warto więc zanurzyć się tę krainę niejasności, aby znaleźć w niej to, co dla nas bliskie.
Jacek Lyszczyna
Grzegorz Plewniok
ISBN: 978-83-86704-39-2
Katowice 2010
Ilość stron: 120
Oprawa: twarda
Format: 130 x 202