Wiara nie jest teorią, nie jest wysublimowaną koncepcją, abstrakcją, ona stanowi rzeczywistość głęboko zakorzenioną w naszym życiu, tu i teraz, w historii.
Bóg jest zaangażowany we wszystko, co się dzieje w naszym życiu, w naszym świecie. Bóg jest – i o tym ostatecznie mówi Księga Judyty – najważniejszym Aktorem historii świata. Jest Tym, który tę historię trzyma w swoich rękach, nadaje jej sens, kierunek. Bóg objawia się w czasie, w przestrzeni – tam, gdzie człowiek żyje, w samym środku jego życia.
Wiara nie jest teorią, wiara jest zmaganiem. Księga Judyty opowiada zatem o zasadniczym wyzwaniu, wobec którego postawiony jest człowiek – w samym środku zmagania pomiędzy dobrem a złem. Postawiony w takiej sytuacji, musi szukać ocalenia poza sobą.
Najważniejszym pytaniem w wierze i najważniejszym pytaniem Księgi Judyty jest pytanie o zbawienie.
Judyta nie robi nic wielkiego, nic wyjątkowego. Czyni to, co jest dostępne każdemu. Kanały łaski, którymi Pan Bóg do niej dociera i kształtuje w niej heroiczne postawy, są bardzo proste, przeciętne. My też nie potrzebujemy płonących krzewów na pustyni. Biblia wystarczy, liturgia – siedem prostych sakramentów – wystarczy. Chodzi o elementarną wierność prostym narzędziom.
