Ks. Franciszek Blachnicki – niczym wytrawny mistrz życia duchowego – odsłania przed czytelnikiem meandry, na jakie może człowieka wprowadzić jego pycha i pokusa samowystarczalności. Pokazuje, że „świętość polega na zstąpieniu Boga ku ludziom, a nie na wznoszeniu się człowieka ku Bogu”. Korzysta przy tym z dorobku współczesnej filozofii religii, teologii duchowości oraz piśmiennictwa katolickiego.