MODEL KATECHEZY przygotowującej do sakramentu bierzmowania w Polsce i w Niemczech

Bogactwo zgromadzonego materiału porównawczego posoborowych poczynań duszpasterstwa sakramentalnego w Polsce i w Niemczech sprawiło, że praca stała się bogatym kompendium pastoralnych poszukiwań optymalnego przygotowania do sakramentu bierzmowania. (…) Śmiem uważać, iż odtąd każda praca podejmująca temat optymalnej katechezy przygotowującej do przeżycia sakramentu bierzmowania może znaleźć bogate źródło w tym kompendium.    
    (…) Rozprawa doktorska  ks. Roberta Kaczmarka daje całościowe spojrzenie na katechetyczne i pastoralne uformowanie kandydata do owocnego przeżycia sakramentu bierzmowania. Czytelnik powyższej dysertacji z modelem normatywnym tej katechezy spotyka się w rozdziałach I-II, z modelem realizowanym w Polsce i w niemieckich wspólnotach kościelnych w rozdziałach III-IV oraz z modelem proponowanym w optymalnej formacji sakramentalnej w rozdziale piątym. Praca niniejsza daje pokaźną ilość solidnych informacji, prowokuje do dyskusji i pogłębia spojrzenie czytelnika na potrzebę, a wręcz konieczność przekształcenia katechezy na formację o charakterze ewangelizacyjnym według zasad katechumenatu pochrzcielnego prowadzącej do dojrzałego przeżywania wiary po przyjęciu sakramentu bierzmowania.    
    Uważam, iż przedstawione w pracy wyniki badań, przy uwzględnieniu różnic socjo-kulturowych między obu Krajami, mogą być pomocne w realizowaniu wielu nowych inicjatyw katechetycznych w Polsce.
                (ks. prof. dr hab. Andrzej Offmański, Uniwersytet Szczeciński)
 
 
    Bardzo dobrze, że w obszarze nauki podejmuje się prace porównawcze i prace empiryczno-teoretyczne. One mogą nam bardzo pomóc w kreowaniu polskiej rzeczywis- tości, także tej rzeczywistości religijnej w rożnych jej wymiarach. W nurt tychże prac naukowych świetnie wpisuje się obszerna dysertacja doktorska ks. mga lic. Roberta Kaczmarka. (…) Jest ona opracowaniem nowatorskim, jest „kopalnią wiedzy” oraz solidnym studium katechetycznym, można nawet rzec - studium perfekcjonistycznym, w którym Doktorant wykazał kompetencję w zakresie podejmowanej problematyki, jak i znajomości zasad pracy naukowej.
( ks. prof. dr hab. Ryszard Czekalski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego)