OD BARABASZA DO JEZUSA. Nawrócony jednym spojrzeniem.

Barabasz jest symbolem naszej cywilizacji. To zamiast niego Chrystus zajął miejsce na krzyżu. Zupełnie tak, jakby Jezus umarł po to, by go ocalić, a więc w nim skupia się cała zbawiona ludzkość. Co ma taką siłę, by całkowicie zawładnąć życiem człowieka? Czy człowieka, zbuntowanego od dziecka, którego życiowe meandry uczyniły cynicznym i rozczarowanym, może zmienić czyjeś spojrzenie, spojrzenie Jezusa, w chwili, gdy odtwarza on rolę Barabasza na planie filmu? W jaki sposób to spojrzenie pozostaje ciągle żywym i obecnym, do tego stopnia, by przemienić życie osobiste i rodzinne? Coraz bardziej fascynuje mnie piękno Komunii św... Zamykam oczy i napełniam się sceną z filmu, w której Jezus dzieli chleb i rozdaje uczniom – ze wzruszeniem wyznaje Pietro Sarubbi, odtwórca roli Barabasza w „Pasji” Mela Gibsona. Właśnie dlatego, że wypowiada je osoba, o którą zabiegał słynny Zefrirelli z La Scali; która występowała obok José Carrerasa i Placido Domingo; która grała m. in. z Nicolasem Cage’em, Anthony Hopkinsem i Penelope Cruz, takie słowa przynajmniej zwracają uwagę, a bardziej wrażliwych i ciekawych zastanawiają. Dociekliwy i cierpliwy czytelnik książki „Od Barabasza do Jezusa. Nawrócony jednym spojrzeniem” ma okazję poznać fascynującą drogę człowieka, który do takiego wyznania dojrzewał. A bezpośrednio przygotowała go do tego współpraca z Melem Gibsonem i praca na planie filmowym nad „Pasją”. Oczywiście, że Sarubbi nie trafił przypadkowo do zespołu Mela Gibsona. Wszak zdążył już wcześniej solidnie zapracować na głośne nazwisko i pozycję w środowisku filmowo-teatralnym. Dlatego początkowo próbował „wierzgać” i przekonywać słynnego reżysera do własnych rozwiązań aktorskich. Przestał, kiedy zrozumiał wizję reżysera „Pasji”, że Barabasz (zresztą niezbyt chętnie przyjęta przez Sarubbiego rola - przyp. KJ) jest symbolem naszej cywilizacji. To zamiast niego Chrystus zajął miejsce na krzyżu. W samym filmie Pietro Sarubbi, nie wypowiadając słowa, w sposób mistrzowski zagrał rolę dzikiego, brutalnego Barabasza. Poza filmem, ale przecież dzięki filmowi, aktor zagrał rolę życia, własnego życia, w którym przywołane wyżej jego słowa już nie są rolą, ale świadectwem człowieka szczęśliwego i spełnionego. Pietro Sarubbi urodził się w Mediolanie w 1961 r. Jako aktor rozpoczął swoją karierę artystyczną w 1979 r. pracując w teatrze, a następnie dla RAI w programach telewizyjnych. W 1990 r. zadebiutował w kabarecie uczestnicząc w spektaklach teatru Zelig i w licznych, odnoszących sukcesy sitcomach, m.in.: Casa Vianello i Camera Caffé. Wyjątkowy rozgłos przyniosła mu stała rola w programie Maurizio Costanzo Show. Teatr dał mu możliwość współpracy z takimi sławami jak: Zeffirelli, Lavia, Kantor, Finzi Pasca i Sixty; kino, natomiast, z reżyserami włoskimi: Salvatores, Loy, Vanzina, Benvenuti, Barbareschi i Risi. Najważniejsze role filmowe zawdzięcza reżyserom takim jak John Madden, który zaprasza go do roli w filmie Kapitan Corelli i Mel Gibson, który wybiera go do roli Barabasza w filmie Pasja. Właśnie ta rola wyznacza początek jego przemiany i otwiera drogę nawrócenia w stronę radykalnego podjęcia życia chrześcijańskiego i zaangażowania we wspólnotę Kościoła. Pietro Sarubbi jest aktorem i reżyserem teatralnym, prezenterem telewizyjnym, redaktorem i pisarzem. Prowadzi także szkolenia dla firm. Był wykładowcą w mediolańskiej szkole teatralnej Teatro Scuola Paolo Grassi, a obecnie jest wykładowcą reżyserii filmowej i telewizyjnej. Jest mężem Marii i ojcem pięciorga dzieci