Teologia i Filozofia

Autorka przedstawia dzieje powstania jednej z głównych religii uniwersalnych oraz systemu filozoficznego, który wyłonił się w północnych Indiach na przełomie VI/V wieku p.n.e., by w następnych wiekach rozprzestrzenić się na terenach znacznej części kontynentu azjatyckiego. W sposób niezwykle sugestywny i bardzo zwarty przedstawia warunki historyczno - religijne, które doprowadziły do powstania buddyzmu, kreśli dalej żywot Buddy, a następnie omawia doktrynę i jej historyczny rozwój, by wreszcie zakończyć swe rozważanie nadzwyczaj interesującym omówieniem stosunku Zachodu do buddyzmu

Wielu chrześcijan (i teologów!) żywi przekonanie, iż współczesne religijne życie żydowskie, to jest judaizm rabiniczny, stanowi zwyczajne przedłużenie religii Starego Testamentu, różnica zaś między chrześcijanami a wyznawcami judaizmu polega na tym, że judaizm jest religią Starego Testamentu, do której chrześcijanie dodali Nowy Testament. Kto tak myśli i naucza, nie zrozumie św. Pawła oraz genezy i istoty chrześcijaństwa ani genezy i natury judaizmu rabinicznego, ani wyzwań, jakie relacje chrześcijańsko-żydowskie niosą dzisiaj.Nikt tak dobitnie i wyraźnie jak Paweł nie ukazał nowości i oryginalności chrześcijaństwa względem judaizmu biblijnego oraz różnicy między chrześcijaństwem a judaizmem, który niedługo później okrzepł jako judaizm rabiniczny. Nikt również tak dobitnie i wyraźnie jak on nie dowiódł, że chrześcijaństwo nie jest jedną z odmian judaizmu ani jedną z dróg usprawiedliwienia umożliwionych przez judaizm, lecz – przez przyjęcie Jezusa Chrystusa i wspólnotę z Nim – drogą, na którą powinni wkroczyć nie tylko poganie, ale także wyznawcy judaizmu.

Kto Mnie zobaczył, zobaczył także Ojca (J 14, 9) Czy te słowa wypowiedziane przez Jezusa oznaczają, że Bóg objawił się nie tylko w Słowie, lecz również w Obrazie? Wskazywałyby na to Całun turyński i Chusta z Manoppello czy powstałe w wyniku objawień przedstawienia Serca Pana Jezusa i Jezusa Miłosiernego. Tajemnica widzialności Boga to próba odpowiedzi na pytanie o konsekwencje, jakie dla wierzących ma paradoks Wcielenia: objawienie niewidzialnego Boga w widzialnej postaci. Autor dowodzi, że we współczesnym świecie, w którym najważniejszy jest przekaz wizualny, obraz powinien odgrywać większą rolę w życiu Kościoła. Szczególne miejsce w książce zajmuje analiza obrazu Jezusa Miłosiernego, zwieńczona ekspertyzą dotyczącą jego kanoniczności. Lektura tej pozycji przyczyni się do pogłębienia i lepszego zrozumienia kultu Miłosierdzia Bożego. Zbigniew Treppa jest profesorem Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie kieruje Zakładem Antropologii Obrazu, a także członkiem zespołu eksperckiego do spraw kompetencji kulturowych Kościoła w Narodowym Centrum Kultury. Od kilkunastu lat zajmuje się analizą obrazu.

Książka ks. Henryka Olszara wpisuje się w nurt poszukiwań współczesnej dydaktyki, zmierzającej do stałego poszerzania oferty pomocy naukowych. Tematy proponowane w podręczniku doprowadzone zostały do papieża Franciszka. Dotyczą zatem aktualnej sytuacji Kościoła, w której osobiście uczestniczą studenci. Stanowi to szczególną wartość dydaktyczną oraz novum podręcznika, gdyż większość opracowań historii Kościoła w języku polskim kończy się na wyborze Karola Wojtyły na papieża. ks. dr Roman BuchtaWydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach

Romano Guardini,Hans Urs von Balthasar,Joseph Ratzinger,Grerald O'Colinsw pracach młodych teologów [...] zgłębianie teologii można i należy rozumieć jako długi, życiowy proces. I to proces naznaczony pokorą uczenia się od innych [...]. Pomaga w nim 5 lat wytężonej pracy studenta na kierunku „teologia". Ale z całą pewnością nie na tym ów proces się kończy. [...] Chodzi przecież o odkrywanie Tego, który Jest, i o rozumienie siebie i świata przed Jego Obliczem. Kto odczuwa tu tchnienie wieczności, ten staje się teologiem, który nie zatrzyma się na uzyskaniu dyplomu studiów wyższych. Dobrze jest, gdy na początku drogi teologicznego myślenia znajdzie się mądrych przewodników - wielkich teologów, którzy uczą szacunku wobec Tajemnicy Boga i uczciwości w poszukiwaniach. Poświęcone im badania mają szansę wyżłobić w umyśle i sercu adepta teologii ścieżki rzetelnego myślenia i bystrej obserwacji świata, połączonych z kontemplacją chrześcijańskiego misterium. Prezentowane w niniejszej książce treści to owoc takiego spotkania młodych teologów ze znanymi i uznanymi autorami, którzy bez wątpienia zasługują na miano mistrzów-autorytetów w teologii. Ze „Słowa promotorów" Darmowy e-book do pobrania w formacie PDF.

Wielu współczesnych autorów podkreśla, że angelologia stanowi najrzadziej omawiany fragment doktryny św. Tomasza z Akwinu. Jednak bez traktatu o aniołach nie da się zrozumieć jego nauki, choćby dlatego, że sam Akwinata uważał ją za integralną część całego teologiczno-filozoficznego systemu. Dlatego właśnie podjęta przez Aleksandra R. Bańkę próba przybliżenia tej części doktryny św. Tomasza zasługuje na wielkie uznanie. Autor czyni to jednak nie poprzestając na samej nauce św. Tomasza. Jego książka jest dobrze osadzona w kontekście literatury teologicznej dotyczącej aniołów. Autor posługuje się nią w sposób swobodny i trafnie znajduje powiązania pomiędzy różnorodnymi tekstami dotyczącymi aniołów i doktryną św. Tomasza z Akwinu. Dzięki temu książka ta stanowi swoisty pejzaż świata anielskiego, w którym możemy dostrzec różnorodne elementy składające się w całość chrześcijańskiego obrazu intelektualnych stworzeń [...]. W pierwszych rozdziałach książki okazuje się również jej kolejna zaleta, a mianowicie tłumaczenie przystępnym językiem skomplikowanych terminów filozoficznych, którymi posługuje się Akwinata [...]. Na szczególną uwagę zasługują także rozdziały, które traktują o trzech archaniołach Gabrielu, Rafale i Michale. Autor świetnie w nich komentuje nie tylko cytaty biblijne, ale także rozwój chrześcijańskiej nauki o archaniołach i kształtowanie się ich kultu, co rzadko spotyka się w opracowaniach dotyczących aniołów. ks. dr hab. Tomasz Stępień, prof. UKSW Aleksander Ryszard Bańka – dr hab. filozofii, politolog, adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego. Autor książek i artykułów poświęconych filozofii i duchowości chrześcijańskiej. Członek Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Katowickiej, świecki lider Centrum Duchowości Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Katowickiej. Współpracuje z katolickim Radiem eM i Gościem Niedzielnym. Przewodniczący Komisji ds. świeckich II Synodu Archidiecezji Katowickiej. Prywatnie mąż i ojciec.

W temacie, którym zajmuje się publikacja, najważniejszą kwestią jest duchowy wymiar ludzkiego cierpienia. Autorzy stawiają sobie pytanie: jak humanizować cierpienie, ale nade wszystko jak uczynić z niego czynnik życia duchowego. Autorzy przekonują, że człowiek cierpiący to ten, który znosi cierpienie w wymiarze egzystencjalnym i transcendentnym, religijnym i chrześcijańskim. Potwierdza to wyrażenie „znosić cierpienie", które odnosi się do świadomej istoty ludzkiej, zdolnej do wytrzymywania, do świadomego znoszenia cierpienia. Oznacza to, że człowiek jest zdolny do wysiłku bycia wbrew cierpieniu. W tym znoszeniu lub wytrzymywaniu cierpienia jest świadectwo szczególnej godności. Zdolność cierpienia jest nierozdzielnym składnikiem ludzkiej godności, tej godności, która stanowi o osobie ludzkiej, o tym co dla niej najbardziej istotne. Z recenzji wydawniczejKs. prof. dr hab. Stanisław WarzeszakDyrektor Krajowy Duszpasterstwa Służby Zdrowia Dwadzieścia lat temu zmarł Sługa Boży prof. Jerome Lejeune, francuski genetyk, teolog i lekarz. Jako naukowiec dokonał odkrycia etiologii zespołu Downa. Będąc teologiem, potrafił głębiej spojrzeć na człowieka. Widział w ludzkim życiu „swoistą symfonię", której Dyrygentem jest sam Stwórca. Odkrycia genetyczne pogłębione chrześcijańską antropologią pomogły mu całościowo spojrzeć na człowieka chorego. Poprowadziły go do poświęcenia swojego życia w służbę choremu oraz obronę jego godności.Medycyna i teologia stale próbują angażować się wspólnie na wielu płaszczyznach w służbę życia. Przykładem takiej współpracy była międzynarodowa konferencja naukowa, która odbyła się w Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w ramach obchodów XXII Światowego Dnia Chorego, a współorganizowana przez Śląski Uniwersytet Medyczny oraz Apostolstwo Chorych. Niniejsza publikacja, stanowiąca owoc konferencji, jest próbą przybliżenia cierpienia jako niezgłębionej tajemnicy, a równocześnie jako wyzwania do posługi w wymiarze medycznym oraz duszpasterskim.Opisanie duchowego wymiaru cierpienia stanowi o szczególnej wartości publikacji. Cierpienie jest bowiem tak głębokie, że sięga do najskrytszych pokładów ludzkiego serca, do relacji człowieka z Bogiem. Pokazują to ni.in. przedstawione w publikacji doświadczenia z życia i choroby bł. Chiary Luce Badano, głęboko jednoczącej się w swojej chorobie z Jezusem. To właśnie wspólnota Apostolstwa Chorych pragnie duchowo jednoczyć tych, którzy są gotowi do ofiarowania cierpień Chrystusowi, przekształcając je w drogę powołania. Ks. dr Wojciech BartoszekKrajowy Duszpasterz Apostolstwa Chorych

SŁOWO OD AUTORA „Nie powinno przedstawiać zbyt wielu trudności przygotowanie w każdym seminarium jakiegoś profesora, który wykładając własną materię, czy to historię czy liturgię czy prawo kanoniczne, mógłby przybliżyć przynajmniej niektóre elementy z dziedziny studiów orientalnych. Z takiego ukierunkowania serc i umysłów alumnów w stronę tradycji i obrządków chrześcijan wschodnich, wyniknie wielka korzyść nie tylko dla samych chrześcijan wschodnich, ale i dla alumnów, którzy, co jest naturalne, zdobędą dzięki temu głębsze poznanie teologii katolickiej i dyscypliny łacińskiej, a ich miłość do jedynej prawdziwej Oblubienicy Chrystusa stanie się bardziej żywa. Będą mogli zarazem oglądać z zachwytem jaśniejące jeszcze dobitniej niezwykłe piękno i jedność w różnorodności obrządków ”. Takie pragnienie wyraził Ojciec św. Pius XI w encyklice Rerum Orientalium. Wielki Papież, który jak mało kto kochał i znał Chrześcijański Wschód, nie przypuszczał pewnie, że na skutek globalizacji i migracji, jakie cechują nasze czasy, znajomość problematyki związanej z Kościołami wschodnimi stanie się koniecznością. W codziennej posłudze kurialisty i proboszcza chodzi głównie o kwestie prawne związane z udzielaniem sakramentów. Przed nowymi wyzwaniami stanęli również rektorzy seminariów i przełożeni zakonni. Aby im sprostać, nie wystarcza znajomość Kodeksu Prawa Kanonicznego. Kiedy Ojciec św. Benedykt XVI mówi, że prawo kanoniczne jest konieczne dla życia Kościoła i musi je uwzględniać „nowa ewangelizacja” , ma na myśli również Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich. Niebezpieczne byłoby naturalnie ograniczenie się do samych tylko przepisów bez znajomości ich podstaw teologicznych, a także zwyczajów i praktyk istniejących w różnych Kościołach. Podczas pracy w Kongregacji Kościołów Wschodnich miałem szczęście spotkać wybitnych znawców Chrześcijańskiego Wschodu. Z racji na osobiste zainteresowania związałem się bliżej ze środowiskiem prawniczym, które odegrało znaczącą rolę w kodyfikacji prawa Kościołów wschodnich oraz interpretacji norm Kodeksu promulgowanego przez świętego Jana Pawła II 18 października 1990 r. Nowatorskie rozstrzygnięcia były zapisywane w specjalnej księdze noszącej nazwę „Massimario” i składały się na to, co w kanonistyce określa się jako „praktyka Kurii Rzymskiej”. W trosce o upowszechnienie znajomości Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich udało się wydać wespół z obecnym zwierzchnikiem greckiego Kościoła „sui iuris” bp. Dimitriosem Salachasem poradnik duszpasterski, który uwzględnia wspomnianą już praktykę Kongregacji . Obecne kompendium, poszerzone o nowe rozstrzygnięcia, ma podobny cel. Już sam jego tytuł wskazuje na to, że nie mamy tutaj do czynienia z całościowym podręcznikiem prawa wschodniego. Chodziło raczej o udzielenie „pierwszej pomocy” duszpasterzom i przełożonym zakonnym Kościoła łacińskiego, którzy coraz częściej spotykają się z duchownymi i wiernymi Kościołów wschodnich. Liczę na to, że niniejsza publikacja będzie stanowiła zachętę do pogłębienie przedstawionej tutaj problematyki, aby nie trzeba było stosować zbyt często zasady „ubi dubium ibi libertas”. † Krzysztof NitkiewiczIlość stron: 132Oprawa: twardaFormat: 150 x 210

W pięcioleciu 2009-2014 Międzynarodowa Komisja Teologiczna przestudiowała pewne aspekty chrześcijańskiego dyskursu o Bogu, konfrontując się w szczególności z tezą, według której związek między monoteizmem a przemocą miałby być konieczny. Praca toczyła się w ramach podkomisji, której przewodniczy ks. Philippe Vallin, a w jej skład wchodzą następujący członkowie: ks. Peter Damian Akpunonu, o. Gilles Emery OP, JE bp Savio Hon Tai-Fai SDB, JE bp Charles Morerod OP, ks. Thomas Norris, ks. Javier Prades López, J.E. bp Paul Rouhana, ks. Pierangelo Sequeri oraz ks. Guillermo Zuleta Salas. Ogólne dyskusje na ten temat odbywały się w ramach wielu spotkań podkomisji oraz podczas sesji plenarnych samej komisji, mających miejsce w latach 2009-2013. Niniejszy tekst, zatytułowany Bóg Trójca, jedność ludzi. Monoteizm chrześcijański przeciwko przemocy, został zatwierdzony przez komisję „w formie specyficznej” 6 grudnia 2013 roku, a następnie przedłożony jej przewodniczącemu, JE kard. Gerhardowi L. Müllerowi, prefektowi Kongregacji Nauki Wiary, który zatwierdził jego publikację.Międzynarodowa Komisja TeologicznaIlość stron: 120Oprawa: miękkaFormat: 110 x 180

Opracowanie pana Marka Marczewskiego, promotora dzieł pastoralnoteologicznych księdza Franciszka Blachnickiego, wpisuje się w jego świadomość naukową jako ucznia, któremu wystarcza, by był jak mistrz. W jakimś sensie spełnia zadanie troskliwego stróża dorobku Sługi Bożego, czego wyrazem jest wydanie tej pracy współautorskiej ze względu na zamieszczenie w niej tez, które stanowią swoiste streszczenie toku eklezjologicznej dedukcji teologii pastoralnej opracowanej przez ks. Blachnickiego i wynikającej z niej zbawczej posługi Kościoła. Efektem tej dedukcji było wskazanie na wspólnotę jako zasadę życia i urzeczywistniania się Kościoła w świecie współczesnym.Oprawa: miękkaFormat: 145 x 208Ilość stron: 96ISBN: 978-83-7535-143-9

WPROWADZENIE DO KSIĄG HISTORYCZNYCH STAREGO TESTAMENTU: POWTÓRZONEGO PRAWA, JOZUEGO, SĘDZIÓW, SAMUELA I KRÓLEWSKICH     Niniejsza książka poświęcona jest „Dziełu deuteronomistycznemu”, w skład którego wchodzą starotestamentowe księgi: Powtórzonego Prawa, Jozuego, Sędziów, Samuela i Królewskie, przedstawiające dzieje Izraela od ostatnich dni życia Mojżesza, czyli mniej więcej od drugiej połowy XIII wieku przed Chr., po upadek Jerozolimy w roku 587 przed Chr. Mówi o treści, pochodzeniu i myśli teologicznej tych ksiąg. Dużo uwagi poświęca występującym w nich gatunkom literackim, których znajomość jest niezbędna dla każdego, kto chce – na ile to jest dzisiaj możliwe – odróżniać w nich przekazy historyczne od opisów będących wytworem wyobraźni ludowej lub pisarskiej.     Książka przeznaczona jest dla studentów teologii i dla osób świeckich o średnim wykształceniu, które poszukują rzetelnych wiadomości o pismach biblijnych. Dlatego też autor pominął w swych rozważaniach wiele zagadnień szczegółowych, które mogą być ciekawe tylko dla biblistów. W przypisach wymienia on jednak często prace, w których można znaleźć dokładniejsze informacje o stanie nieustannej dyskusji nad omawianymi księgami.     Rozważając historyczność podań zachowanych w „Dziele deuteronomistycznym” autor zachowuje rozsądny umiar. Odrzuca więc historyczność, gdy istnieją wyraźne podstawy, by ją odrzucić. Przyjmuje ją natomiast nie tylko w wypadkach, kiedy ją można obronić, ale także wtedy, gdy nie widać podstaw, by ją podawać w wątpliwość.

Książka ta to klasyczne już wprowadzenie do podstawowych zagadnień życia duchowego. Autor świadomie unika preferencji dla którejkolwiek ze szkół duchowości, wychodząc z założenia, że jedna jest tylko godna tego miana duchowość katolicka, mająca swoje ugruntowanie w Ewangelii. Książka pozwala Czytelnikowi uchwycić istotę, sens i wartość ascezy i duchowości świeckich, zaangażowanych w życie rodzinne i pracę zawodową, ascezy i duchowości kapłańskiej oraz różnych form powołań apostolskich – od czynnych zgromadzeń zakonnych aż po instytuty świeckie.Louis Bouyer (1913-2004) to jeden z najwybitniejszych przedstawicieli myśli religijnej XX wieku, ekspert II Soboru Watykańskiego, promotor soborowej odnowy liturgicznej.

Osoba w labiryncie decyzji moralnych. Bioetyka w perspektywie personalistycznej Autor:  ks. dr hab. Grzegorz Hołub   Jest to książka dla każdego – przede wszystkim dla osoby, która staje wobec dylematów związanych z bioetyką. Powinien się z nią zapoznać także każdy student filozofii, medycyny czy biologii!Osoba w labiryncie decyzji moralnych. Bioetyka w perspektywie personalistycznej to nowe spojrzenie na bioetykę. Autor sięga do publikacji najwybitniejszych bioetyków ostatnich lat, głównie z USA i Wielkiej Brytanii. Przybliża polskiemu czytelnikowi, co tak naprawdę dzieje się w świecie myśli bioetycznej. Porusza kilkanaście najbardziej newralgicznych kwestii bioetycznych i w ten sposób wypełnia lukę, jaka istnieje w tym obszarze w literaturze polskiej. Ta cenna publikacja powinna trafić zarówno do osób zainteresowanych bioetyką zawodowo, jak i amatorsko. Może stanowić świetny podręcznik dla studentów kierunków filozoficznych, medycznych i biologicznych.

Jest tajemnica, która szczególnie natrętnie powraca do nas w czas rozterek: tajemnica zła. Kręcimy się wokół niej jak przestraszone ptaki…. Nie wiemy, co sądzić o złu. Józef Tischner Zło jest i jesteśmy w nie uwikłani. Czujemy je zwłaszcza, kiedy nas dotyka, dlatego nie sposób przejść obok niego obojętnie. Czy jednak można rozwikłać tajemnicę zła? Izabela Marszałek zanim wprowadzi nas w filozoficzną koncepcję zła dialogicznego Tischnera przedstawia patrzenie na zło filozofów, z których czerpał ksiądz profesor, m.in.: św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu, I. Kanta, czy H. Arendt. Kwintesencję badanego fenomenu stanowi dla Autorki niecodzienne spojrzenie Józefa Tischnera. Krakowski filozof nie szukał przyczyn zła w naturze ludzkiej, raczej w przestrzeni międzyludzkich relacji. Wyróżniał rozmaite formy i logikę jego działania na podstawie analizy zachowań i postaw wobec drugiego człowieka. Tischnerowi chodziło jednak, nie tyle o rozwiązanie samej jego tajemnicy, ile o możliwość jego głębszego poznania, a przede wszystkim o obronę przed absurdem i rozpaczą.

Bł. Edmund Bojanowski(14.11.1814-07.08.1871)Świecki założyciel czterech gałęzi zgromadzenia zakonnego, niezwykły człowiek oraz pedagog, opiekun potrzebujących a także społecznik i apostoł ludu wiejskiego, świadek wielkiej wiary i modlitwy, niezłomny patriota, wielki czciciel Najświętszej Maryi Panny. Z pewnością należałoby dodać jeszcze więcej określeń, które oddawałby absolutny fenomen tego polskiego świadka ewangelicznej "pracy organicznej". Jest on znakomitym przykładem, pozostającym ciągle aktualnym, w jaki sposób łączyć głębokie życie duchowe z zaangażowaniem społecznym, kulturalnym oraz ekonomicznym. Podjęcie analizy jego myśli oraz postawy w niniejszej publikacji wiąże się m.in. z ogłoszeniem przez Konferencję Episkopatu Polski, na posiedzeniu plenarnym we Wrocławiu 2012 r., roku 2014 jako Roku Edmunda Bojanowskiego, kiedy to przypasda także dwusetna rocznica jego urodzin.Publikacja posiada bardzo szeroki wachlarz tematyczny. Wskazuje na środowisko, w którym urodził się, żył oraz uświęcał bł. Edmund Bojanowski. Następnie podejmuje zagadnienia jego życia duchowego, wymiaru maryjnego, wrażliwości na nędzę oraz ubóstwo, świeckiego charatkeru życia, otwarcia na charyzmatyczność prowadzącą do inicjacji rodziny zakonnej, zmysł estetyczny, a także społeczny charatker dziłalności. Analiza badanego materiału pozwala odsłonić człowieka - świadka, który przez pokolenia nosi charakterystyczny tytuł: "Serdecznie dobry człowiek". Wpisuje się ona takżę w odkrywanie i pracę nad bardzo bogatym nurtem polskiej duchowości XIXw., odsłaniając dalsze pola naukowo-badawcze oraz publicystyczne.Ze wstępuKs. dr hab. M. Tatar

Encyklika o pokoju między wszystkimi narodami opartym na prawdzie, sprawiedliwości, miłości i wolności. Komentarz ks. Józef Majka.Jan XXIII ss. 88, 100 x 143 mm, oprawa broszurowa

Encyklika o współczesnych przemianach społecznych w świetle nauki chrześcijańskiej. Komentarz ks. Józef Majka.Jan XXIII ss. 123, 100 x 143 mm, oprawa broszurowa

Encyklika społeczna Pawła VI, ogłoszona 26 marca 1967, w dwa lata po zakończeniu II Soboru Watykańskiego. Określana jako traktat na temat prawa do rozwoju narodów ubogich. Komentarz ks. Jan Krucina. ss. 76, 100 x 143 mm, oprawa broszurowa

Paweł VIEvangelii NuntiandiAdhortacja apostolska o ewangelizacji w świecie współczesnym. ss. 87, 100 x 143 mm, oprawa broszurowa

Nowy Testament a JudaizmAutor podejmuje temat aktualny, ciągle powracający w historii teologii i Kościoła, a niewyjaśniony do końca, mianowicie problem relacji Nowego Testamentu (i samego Jezusa) do judaizmu. Korzystając z osiągnięć współczesnej biblistyki, dokumentów Kościoła i wypowiedzi bł. Jana Pawła II i Benedykta XVI, zaprasza do wciągającej wędrówki intelektualnej po szlakach Nowego Testamentu. Czytelnik powinien liczyć się z tym, że będzie musiał zrewidować przynajmniej niektóre swoje poglądy na judaizm, na powstanie Nowego Testamentu i na współzależność tych dwóch rzeczywistości religijnych.Ks. Michał Czajkowskiss. 88, 145 × 205 mm, oprawa miękka, seria AΩ

Ks. Jan Klinkowski Proces Jezusa Historia i teologia Proces Jezusa z punktu widzenia imperialnego Rzymu mógł wydawać się zaledwie małym epizodem. Jednak wielkie Imperium Rzymskie legło w gruzach, a „Skazaniec” z Golgoty ciągle wpływa na losy świata. Niniejsza próba odtworzenia procesu Jezusa uwzględnia złożoność ówczesnej sytuacji kulturowo-religijnej na terenie Izraela. Zamknięcie procesu w środowisku żydowskim w hipotetycznych pięciu posiedzeniach Sanhedrynu zmierzało do ukazania, że wystąpienie Jezusa było pod stałą obserwacją prawną. Nie jest zatem najistotniejsze, czy tych posiedzeń było więcej, czy mniej, ale że było ich więcej niż w relacjach synoptyków. Wydaje się, że Piłat, ówczesny przedstawiciel władzy rzymskiej, o toczącym się procesie Jezusa był informowany na bieżąco i ostateczny finał, jaki się rozegrał przed trybunałem rzymskim, był przez niego starannie przygotowany. Wprawdzie odtworzenie kolejności wydarzeń będzie tylko hipotetyczne, to jednak ich przebieg jest na tyle prawdopodobny, że warty jest zaprezentowania, ponieważ wyjaśnia wiele postaw Jezusa i jego sposób nauczania. W tę interpretację zostanie włączona refleksja nad czasem i miejscem wybranym na śmierć Jezusa. Kiedy zaczniemy składać tę mozaikę z małych kamyków wydarzeń historycznych i wydobywać kształty, w myśli teologicznej wyłoni się przed nami obraz znaczenia śmierci Jezusa, będącej ofiarą składaną za grzech świata (J 1, 29), w której dzięki wierze otwiera się przed nami życie wieczne (J 20, 31). Obraz ten jednak można najpełniej zobaczyć z pewnej perspektywy, zresztą jak każdą mozaikę, a tą perspektywą jest nasza wiara. Zatem niniejsza refleksja nad procesem Jezusa nie zamyka się na ustaleniu faktów związanych z procesem, ale na wydobyciu z tych faktów orędzia teologicznego. Jest zachętą do podjęcia trudu medytacji nad ofiarą Jezusa na krzyżu, aby jej owoce były pełniejsze w naszym życiu. ss. 96, 145 × 205 mm, oprawa miękka, seria AΩ

Książka opisuje ludzi, którzy tę historię tworzyli. Głównymi pretendentami do chwały są święci i błogosławieni reprezentujący ideały oraz misję Towarzystwa Jezusowego. Wśród nich znajdziemy wybitne postaci wyróżnione przez historię, mimo że nie doczekały się oficjalnego uznania w Kościele. Zaś do męki Towarzystwa przyczyniły się ich "czarne owce" głównie z powodu ludzkich słabości.Historia Towarzystwa Jezusowego została przyrównana do pór roku. Wiosna obejmuje początki Towarzystwa oraz jego pierwszy wzrost i trwa do 1581 roku, kiedy generałem został Klaudiusz Acquaviva. Rozpoczyna on lato - tzw. złoty wiek Towarzystwa, czyli jego rozkwit widoczny we wzroście liczebnym i geograficznym. Od 1687 roku wraz z silną opozycją antyjezuicką rozpoczyna się okres jesienno-zimowy, który trwa aż do kasaty Zakonu w 1773 roku oraz próby przetrwania. Od wskrzeszenia Towarzystwa w 1814 roku zwanego drugą wiosną dzieje Zakonu przynoszą stabilizację i rozwój. Nowy okres obejmuje również XX wiek, odsłaniając działalność Pedra Arrupe, czy jezuitów, którzy odegrali ogromną rolę podczas II Soboru Watykańskiego.Ignacio Echániz czyni historię bardziej fascynującą pokazując ludzi z krwi i kości. Na zakończenie stawia intrygujące pytanie: a gdyby Towarzystwo przestało istnieć?

W sześćsetną rocznicę powstania Studium Generalnego w Krakowie grupa wykładowców Kolegium Filozoficzno-Teologicznego oo. Dominikanów, będącego kontynuatorem tradycji studium generale, przygotowała publikację inspirowaną dewizą Zakonu Kaznodziejskiego – "Prawda” (Veritas). Zamiar ten zaowocował tomem studiów, zatytułowanym "Dominikanie o prawdzie. Studia interdyscyplinarne”. Autorzy artykułów – jak zaznacza we wstępie do publikacji Tomasz Gałuszka OP – starali się spojrzeć na zagadnienie prawdy z czterech uzupełniających się perspektyw: biblijnej (Piotr Oktaba OP, Krzysztof Sonek OP), teologicznej (Piotr Lichacz OP, Mateusz Przanowski OP, Grzegorz Mazur OP, Robert Plich OP), filozoficznej (Marek Nowak OP, Jarosław Kupczak OP, Marcin Lisak OP, Piotr Napiwodzki OP) i prawno-historycznej (Tomasz Wytrwał OP, Tomasz Gałuszka OP, Józef Puciłowski OP). Ta interdyscyplinarność i różnorodność podejść badawczych wydaje się najlepiej ukazywać głębię i bogactwo Prawdy, którą staramy się odkrywać, by dzielić się nią z innymi.

O tytułach Psalmów Homilie "O tytułach psalmów" to kolejne dzieło Grzegorza z Nyssy, które ukazuje się w języku polskim w tłumaczeniu Marty Przyszychowskiej. Jak wszystkie pisma egzegetyczne Grzegorza, mają one za cel ukazanie nieskończonego rozwoju duszy. Grzegorz dopatruje się w układzie psalmów logicznego porządku, pięć części, na które dzieli się Psałterz, to według niego etapy na drodze do doskonałości. Tym razem niejako przy okazji tłumaczka przybliża czytelnikowi znaczenie Septuaginty w teologii i liturgii Kościoła oraz przekład psalmów z Septuaginty autorstwa ks. Antoniego Troniny.

Odkryj nowe drogi życia duchowego! Już nie tylko duchowość franciszkańska czy karmelitańska mogą zaprowadzić Cię do Boga. Książka przedstawia duchowość Rodziny Świętego Pawła, która nie da się sprowadzić do jednej tylko formy życia duchowego i apostolskiego. Korzysta ona z wielu środków rozwoju życia wewnętrznego wypracowanych i sprawdzonych w Kościele w ciągu wieków. Jej twórca, bł. Jakub Alberione, mówił wręcz o uniwersalności charyzmatu paulińskiego w odniesieniu do ludzi, czasów i środków uświęcania się oraz apostołowania. Co zatem nowego wnosi duchowość Rodziny Świętego Pawła do duchowości chrześcijańskiej? Przeczytaj i przekonaj się!

Kodeks Teodozjusza należał w starożytności i należy także dzisiaj do najważniejszych zbiorów ustaw cesarskich III-V wieku. Wpływał on na kulturę prawną ówczesnych mieszkańców Imperium i stanowił podstawę dla działalności prawników-praktyków. Kodeks stał się później wzorem i inspiracją dla pomnikowego dzieła cesarza Justyniana. Wiek IV i V to czas wielkich przemian w kwestiach religijnych. Od czasów uznania chrześcijaństwa za religio licita rozpoczął się czas kształtowania relacji pomiędzy państwem a Kościołem. Proces ten znalazł swoje odzwierciedlenie również w Kodeksie Teodozjusza.Ilość wydawanych przez cesarza konstytucji znacznie zwiększyła się od czasu panowania cesarza Dioklecjana (284-305). Były one rozproszone, zatem konieczne stało się ich zgromadzenie w jednym zbiorze. Pierwsze zbiory ustaw, Codex Gregorianus i Codex Hermogenianus, powstały pod koniec III wieku. Termin codex, którym określono zbiory, oznaczał początkowo formę książki, a następnie został przejęty do terminologii prawniczej.W szesnastej księdze Kodeksu Teodozjusza można wyodrębnić kilka podstawowych zakresów tematycznych. Po pierwsze, szeroko uregulowano przywileje - zarówno stanu duchownego, jak i kościołów, traktowanych w praktyce jako osoby prawne. Tytułem przykładu wymienić można zwolnienia podatkowe, privilegium fori, czy tzw. testamenti factio. Po wtóre, uregulowano szeroko status heretyków, a także apostatów, "pogan" oraz Żydów. Zgodnie z brzmieniem ustaw zostali oni poddani różnorakim karom, zarówno w zakresie prawa prywatnego, jak i prawa karnego, jako że herezja uznana została za crimen, czyli przestępstwo prawa publicznego. Spośród przewidzianych w Kodeksie kar można wymienić: zakaz organizowania zgromadzeń heretyckich - zakaz publicznego sprawowania kultu, konfiskatę majątku, pozbawienie prawa sprawowania urzędów, a nawet karę zesłania i karę śmierci. Nadto, złamanie ustawowych zakazów skutkować mogło nałożeniem infamii, zakazem zeznawania w charakterze świadka, pozbawieniem testamenti factio passiva i activa czy pozbawieniem możliwości otrzymywania darowizn i ich sporządzania. Uważna lektura ustaw pozwala sporządzić listę herezji istniejących w IV-V w. Należy podkreślić, że w niektórych przypadkach, ustawy dotyczyły tylko jednej grupy heretyckiej (np. manichejczyków), inne natomiast traktowały herezje zbiorowo. Niniejsze opracowanie oparte jest na powszechnie przyjmowanym i przedrukowywanym tekstem Kodeksu Teodozjusza, a mianowicie wydaniem Theodora Mommsena z 1905 r.

Niezwykły przewodnik po biblijnych doktrynach i tradycjach historycznych, które leżą u podstaw katolickich wierzeń i praktyk. Poświęcając każdy rozdział oddzielnemu tematowi, autor zabiera czytelnika w podróż, która rzuca światło na korzenie i znaczenie tego, co katolickie. „Od dziesięcioleci ludzie nie będący katolikami, a nawet niektórzy zdezorientowani katolicy kwestionują liczne wierzenia, a szczególnie akty pobożności Kościoła katolickiego. Scott Hahn odnosi się do tych problemów, dostarczając nam kryształowo czystych argumentów na rzecz tradycyjnych praktyk Kościoła. Jego własna formacja, jako człowieka nawróconego na katolicyzm, czyni z niego idealną osobę predestynowaną do napisania tej książki”. - O. Benedict J. Groeschel, CFR

Gabriel Marcel (1889-1973) należy do najbardziej interesujących i wyjątkowo twórczych francuskich myślicieli XX wieku. Potwierdza to zarówno jego bogaty dorobek pisarski w dziedzinie filozofii, jak też obfita twórczość dramatyczna oraz liczne teksty stanowiące owoc wieloletniej pracy krytyka literackiego i teatralnego. Ze względu na znaczną rozpiętość czasową jego twórczej działalności (pierwszy artykuł opublikowany w 1912 roku, a ostatnia książka w roku 1971), w dziełach tego myśliciela odnajdujemy odbicie intelektualnego klimatu panującego w Europie oraz w Stanach Zjednoczonych, w okresie tragicznego półwiecza minionego stulecia, naznaczonego dwiema wojnami światowymi. Marcel jest jednym z twórców filozofii dialogu, obok Martina Bubera, Franza Rosenzweiga i Ferdynanda Ebnera. Podobnie jak w przypadku innych przedstawicieli tego nurtu, myślenie dialogiczne Marcela zrodziło się między innymi pod wpływem wstrząsu, jaki wywołała w jego umyśle pierwsza wojna światowa. Dokonane przez niego opisy intersubiektywności pozwalają uznać go za twórcę niezależnej, choć zbliżonej w niektórych aspektach do myśli Bubera, wersji refleksji dialogicznej. Natomiast analizy bycia, ściśle związanego z intersubiektywnością, sytuują go w centrum współczesnych dyskusji filozoficznych. Pytanie o relację między byciem a intersubiektywnością jest bowiem, trapiącym nie tylko współczesnych myślicieli, pytaniem o wzajemny stosunek bycia (bytu) i dobra (miłości), czyli ontologii i etyki.Analiza relacji między byciem a intersubiektywnością przedstawiona w filozofii Marcela wydaje się więc jak najbardziej aktualna. Aktualność tej myśli jest związana także z żywo dyskutowaną we współczesnej filozofii problematyką obecności. Koncepcja obecności wypracowana przez francuskiego myśliciela może być uznana za jedną z najbardziej oryginalnych. (Ze Wstępu)

Jestem swoim ciałem. Teologia Jana Pawła IIJan Paweł II w swojej nowatorskiej teologii ciała dał nam prawdziwą wizję tego, co oznacza być człowiekiem, ciałem-osobą, ucieleśnionym duchem. Dla dziesiątek milionów młodych ludzi ze wszystkich kultur i zakątków ziemi był to – i nadal jest – wielki i nieoceniony dar. W pięcioletnim cyklu katechez papież pomagał im zobaczyć ich godność jako mężczyzn i kobiet w nowym i niezwykłym świetle. Ojciec McManus, znany rekolekcjonista i duszpasterz, przedstawia nam wnikliwą syntezę nauczania bł. Jana Pawła II na temat teologii ciała w kilku różnych aspektach: sakramentalności i świętości ciała, jego oblubieńczego znaczenia nie tylko w małżeństwie, ale również w celibacie oraz w perspektywie eschatologicznej. Omawia także psychologiczny wymiar „bycia swoim ciałem”, nawołując do szanowania ciała tak, jak szanuje się osobę. Bowiem to właśnie przez nie człowiek wyraża to, kim jest; w ciele doświadcza miłości i obdarowuje nią innych.

Rok liturgiczny. To sam Chrystus, który trwa w swoim kościele„W rytmie i wydarzeniach czasu wspominamy i przeżywamy tajemnice zbawienia”(z formularza mszalnego na uroczystość Objawienia Pańskiego).Celebrowana w ciągu całego roku tajemnica Chrystusa stanowi dla wspólnoty Kościoła źródło życia. Wybitny włoski liturgista podkreśla teologiczny i duchowy, chrystologiczny i  i kościelny wymiar roku liturgicznego, aby zanurzonym w codzienności uświadomić wielką głębię tego, co nam zazwyczaj umyka. Refleksja nad wartością "wspominania" i "przeżywania" wydarzeń zbawczych pomoże w dostrzeżeniu piękna liturgii, która łączy wymiar duchowy z naturalnym porządkiem upływającego czasu. Wieloaspektowa analiza powstania i rozwoju wszystkich okresów liturgicznych oraz świąt, a także roli Maryi i świętych w obchodach jednego misterium Chrystusa składają się na wyczerpującą i dogłębną monografię roku liturgicznego.Spis treściPrezentacjaWykaz skrótówRozdział 1. Uwagi metodologiczneRozdział 2. Czas, historia zbawienia i liturgiaRozdział 3. „Misterium Chrystusa” – „misterium paschalne”Rozdział 4. Kalendarz liturgicznyRozdział 5. Niedziela pierwotnym świętem chrześcijanRozdział 6. Obchody Paschy rocznej w pierwszych czterech wiekachRozdział 7. Obchody Wielkanocy od IV do XVI wiekuRozdział 8. Obchody Wielkanocy po Soborze Watykańskim IIRozdział 9. Okres Objawienia się PanaRozdział 10. Okres zwykły lub „w ciągu roku”Rozdział 11. Święta ideiRozdział 12. Maryja w obchodach misterium ChrystusaRozdział 13. Święci w celebracji misterium ChrystusaRozdział 14. Teologia i duchowość roku liturgicznego

Idee filozoficzne, by dojrzeć, potrzebują odpowiedniej gleby; dla filozofii glebą taką jest dyskusja. Michał Heller pisze, z aprobatą przywołując Poppera, że dyskutowalność uznać należy za warunek konieczny racjonalnej argumentacji filozoficznej. Idee Michała Hellera, kryjące się pod takimi hasłami, jak ‘filozofia w nauce’, ‘logika zapętleń’, ‘matematyczność świata’ czy ‘teologia nauki’, niewątpliwie spełniają warunek dyskutowalności, a celem tego tomu jest sprawić, by były nie tylko dyskutowalne, ale i dyskutowane.

Co to znaczy, że wszechświat się rozszerza? Czy Wielki Wybuch rzeczywiście był jego początkiem? Dlaczego nocne niebo nie świeci jednostajnym blaskiem? Czy wszechświat można uważać za układ izolowany? W Filozofii kosmologii Michał Heller we właściwym sobie klarownym i pasjonującym wywodzie oprowadza Czytelnika po gąszczu tematów filozoficznych, które towarzyszyły kosmologii od jej zarania, aż do momentu uformowania się jej jako dojrzałej nauki empirycznej. Wskazuje na filozoficzne implikacje problemów kosmologicznych i opisuje rozwiązania, jakie próbowali dla nich znaleźć najwybitniejsi fizycy XX wieku. Książka, którą trzymają Państwo w rękach, jest pierwszym polskim dziełem, które mierzy się z problematyką rodzącą się na styku pozornie odległych dyscyplin, jakimi są filozofia i kosmologia. Autor pokazuje, że w istocie ich interakcja jest nieunikniona, gdyż – jak sam stwierdza – „tam, gdzie w grę wchodzi wszechświat, trudno na bok odłożyć swoje filozoficzne upodobania lub uprzedzenia”

W jakiego Boga wierzą naukowcy? Co wspólnego z modlitwą ma rozwiązywanie równań? Dlaczego nie należy zapychać Bogiem dziur w nauce? Co nauka może dać teologii? Czemu teoria ewolucji jest aż teorią, a koncepcja Inteligentnego Projektu zahacza o herezję? Michał Heller w pasjonującej rozmowie z włoskim dziennikarzem Giulio Brottim opowiada o dwóch na pozór wykluczających się wartościach, które ukształtowały jego życie: religii i nauce. Wybitny uczony wspomina również wydarzenia ze swojego życia: trudy dzieciństwa na Syberii, studia, pracę duszpasterską i naukową w czasach komunizmu, a także dzieli się refleksją nad kondycją współczesnego chrześcijaństwa i powszechnej znajomości nauki.Spośród moich licznych fascynacji dwie okazały się szczególnie uporczywe i odporne na upływanie czasu: nauka i religia. Moją wadą jest to, że jestem zbyt ambitny. Zawsze chciałem robić tylko rzeczy najważniejsze. A czy może być coś ważniejszego od nauki i religii? Nauka daje nam Wiedzę, a religia daje nam Sens. Zarówno Wiedza jak i Sens są niezbędnymi warunkami godnego życia. I jest paradoksem, że obie te wartości często pozostają w konflikcie. Nierzadko spotykam się z pytaniem: jak potrafię je godzić? Gdy takie pytanie bywa zadawane przez naukowca lub filozofa, nieodmiennie dziwię się, jak wykształceni ludzie mogą nie dostrzegać, iż nauka nie czyni nic innego, jak tylko eksploruje Dzieło Stworzenia. ks. prof. Michał Heller„Często, mówiąc o nauce i wierze, formułuje się banalne i płytkie stwierdzenia (np. „cząsteczka Boga”) – ks. Heller przeciwstawia im poważne i odpowiedzialne zadanie formacji „ludzi-mostów” (on sam jest taką osobą”) L’Osservatore Romano„Zazwyczaj dialog między nauką a wiarą przypomina rozmowę dwóch głuchych – rzadko spotyka się osoby, które łączą w swoim życiu naukę i wiarę: jedną z nich jest ks. Heller” Il Manifesto

Czy obiekty matematyczne się tworzy, czy odkrywa? Czy istnieją one w Platońskim polu racjonalności, budując matrycę tego, co może się urzeczywistnić?W komputerze zmarłego przedwcześnie Arcybiskupa Józefa Życińskiego znaleziono niemal ukończony tekst książki, będący zapisem wykładów, które w roku akademickim 2006/2007 prowadził na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Prezentujemy Państwu jej ostateczną wersję, zredagowaną i opatrzoną wstępem Michała Hellera.Gdy po raz pierwszy przejrzałem pliki komputerowe, pomyslałem, że dopiszę swoje uzupełnienia i znowu będziemy mieli wspólna książkę. Ale wyszło inaczej. Wybrałem tylko rolę redaktora, dokonałem niezbędnych retuszy, pozostawiając całość maksymalnie niezmienioną. Józek jest zbyt silną osobowością, by brutalnie wdzierać się w jego tekst. Niech jeszcze raz przemówi swoim niepowtarzalnym stylem.[Ze Wstępu Michała Hellera]

Jak oswoić przypadek? Czy jest on wyłomem w racjonalności, czy da się go jakoś ująć w matematyczne karby? Sformułujmy  problem kontrastowo: czy światem rządzi Bóg, czy czysty przypadek? Komu można zadedykować Filozofię przypadku? Michał Heller przyznaje, że sam mógłby ją zadedykować Richardowi Dawkinsowi i Williamowi Dembskiemu, którzy spierają się o to, czy biologiczna ewolucja jest „ślepym zegarmistrzem”, czy raczej świadczy o „Inteligentnym Projekcie”. W biologicznej ewolucji przypadek odgrywa rolę nadrzędną – jest źródłem zmienności gatunków. Autor Filozofii przypadku proponuje szersze spojrzenie. Odwołując się do historii pojęcia przypadku i jego ewolucji wskazuje miejsce, jakie przypadki zajmują w strukturze całego Wszechświata. A miejsca te są… nieprzypadkowe. Dlatego Filozofię przypadku można zadedykować i polecić każdemu, kto potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku. I ciekaw jest odpowiedzi.   „Na przedziwną symfonię Kosmosu możemy spoglądać z różnych punktów widzenia. Możemy, jak Richard Dawkins, tłumaczyć wszystko ślepym przypadkiem; możemy, jak zwolennicy Inteligentnego Projektu, w szczególnie misternych detalach kosmicznej struktury dopatrywać się interwencji Projektanta. Obydwie te próby są jednak chybione, trzeba niemałej intelektualnej ekwilibrystyki, by je utrzymać. Przypadki niczego nie wyjaśniają, bo same wymagają wyjaśnienia. Są tak subtelnie wplecione w strukturę Wszechświata, że bez niej tracą sens i nie mogą istnieć. W Kosmicznej Matrycy nie ma szczególnych miejsc; wszystko jest jedną Wielką Matrycą. Można by ją nazwać Inteligentnym Projektem, ale ta piękna nazwa została skompromitowana. Dlatego lepiej użyć określenia często powtarzanego przez Einsteina: The Mind of God – Zamysł Boga. Celem nauki jest odcyfrować ten Zamysł.” „Wyobraźmy sobie wszystkie prawa fizyki działające we Wszechświecie jako wielką siatkę lub sieć (…). W tę sieć są wkomponowane pewne „wolne miejsca” pozostawione na działanie przypadków. Bez nich cała struktura nie mogłaby funkcjonować. Co więcej, tych wolnych miejsc jest dokładnie tyle – ani mniej, ani więcej – by cała struktura mogła funkcjonować skutecznie”. „Bóg myśli matematycznie i nasze zmatematyzowane nauki nie są niczym innym jak tylko próbą odcyfrowania tego Zamysłu. Przypadki nie są wyłomami lub uszkodzeniami Zamysłu, są newralgicznymi punktami jego architektury”

Jak oswoić przypadek? Czy jest on wyłomem w racjonalności, czy da się go jakoś ująć w matematyczne karby? Sformułujmy problem kontrastowo: czy światem rządzi Bóg, czy czysty przypadek? Komu można zadedykować Filozofię przypadku? Michał Heller przyznaje, że sam mógłby ją zadedykować Richardowi Dawkinsowi i Williamowi Dembskiemu, którzy spierają się o to, czy biologiczna ewolucja jest „ślepym zegarmistrzem”, czy raczej świadczy o „Inteligentnym Projekcie”. W biologicznej ewolucji przypadek odgrywa rolę nadrzędną – jest źródłem zmienności gatunków. Autor Filozofii przypadku proponuje szersze spojrzenie. Odwołując się do historii pojęcia przypadku i jego ewolucji wskazuje miejsce, jakie przypadki zajmują w strukturze całego Wszechświata. A miejsca te są… nieprzypadkowe. Dlatego Filozofię przypadku można zadedykować i polecić każdemu, kto potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku. I ciekaw jest odpowiedzi.

Jak pogodzić wiarę w stworzenie świata przez Boga z wiedzą naukową?Jak się ma biblijny opis stworzenia do około czternastu miliardów lat historii wszechświata i ewolucyjnego pochodzenia ciała i umysłu człowieka? Czy nowoczesny, naukowy światopogląd wyklucza religijność i czyni z niej zabobon?To pytania, jakie przed sobą muszą postawić nie tylko naukowcy, filozofowie i teologowie. Stawia je każdy, kto racjonalnie podchodzi do swojej wiary, czyli prawdę o Bogu i świecie próbuje odczytać zarówno w Księdze Pisma Świętego, jak i Księdze Przyrody. Książka ta jest praktycznym, podstawowym kursem z teologii stworzenia, filozofii nauki, kosmologii i teorii ewolucji. Polecamy ją wszystkim osobom religijnym, borykającym się z problemami z pogodzeniem swojej wiary z naukowym obrazem świata, a także tym, którzy są przekonani, że w XXI wieku religia jest wyłącznie zabobonem. Być może argumentacja zawarta w tej książce przekona ich, że nie ma zasadniczej sprzeczności pomiędzy prawdami teologii, a prawdami nauk przyrodniczych. Stworzenie i początek Wszechświata. Teologia – Filozofia – Kosmologia została napisana między innymi z myślą o katechetach, jako pomoc dydaktyczna w nauczaniu przez nich religii uczniów wszystkich klas szkół podstawowych, gimnazjów i pogimnazjalnych.Z oczywistych powodów możliwość konfrontowania prawdy o stworzeniu świata przez Boga z aktualnym obrazem świata nie jest zarezerwowane jedynie dla „zawodowych” teologów. W rzeczywistości konfrontację taką powinien przeprowadzać na swój własny użytek każdy człowiek wierzący w Boga i poszukujący odpowiedzi na fundamentalne pytania o sens swojego istnienia i zarazem istnienia świata, w którym przyszło mu żyć. Fenomen wiary nie rozgrywa się przecież na kartach traktatów teologicznych; jego „naturalnym środowiskiem” jest przestrzeń relacji pomiędzy Bogiem i konkretnym, żyjącym w danym czasie i środowisku człowiekiem. I to właśnie dlatego konkretny człowiek – a nie tylko „zawodowy” teolog – musi poszukiwać odpowiedzi na pytania, które dotyczą jego samego i które dla niego samego są ważne.(…) Oddajemy do rąk Czytelników książkę pomyślaną jako w miarę zwięzły przewodnik po problematyce stworzenia, który może okazać się pomocny w ich osobistych poszukiwaniach. Nie jest to ani kompletne, ani wyczerpujące opracowanie, wydaje się jednak, że uwzględnia ono, i przynajmniej krótko naświetla, te aspekty zagadnienia, które na obecnym etapie rozwoju teologicznej refleksji nad kwestią stworzenia z pewnych względów wydają się najbardziej istotne. Michał Heller i Tadeusz Pabjan

Apokalipsa. Szczęśliwy kto ją odczytujeDom to miejsce kojarzące się z ciepłem, bezpieczeństwem i bliskością. W domu możliwe jest prawdziwe spotkanie. Tam mają miejsce uroczystości, ważne momenty i codzienne życie. Jezus także mówił wiele o domu, mówił o trwaniu, o zamieszkaniu w Jego słowie. Oby był to i nasz duchowy adres. Zapraszamy naszych Czytelników do jednej z bardziej niesamowitych komnat tego wspaniałego gmachu, jakim jest Biblia. Budynek ten ma wiele sal. Niektóre są przez nas dość często nawiedzane, a przez to bardziej znane. Bliskie są nam szczególnie Ewangelie – i dobrze, bo to one są sercem tego domu. Inne pomieszczenia zdają się być odległe, gdzieś na końcu korytarza. Do takich miejsc zaliczyć na pewno można Apokalipsę św. Jana. Zacznijmy więc otwieranie bram do jej wnętrza i przekonajmy się, że w tym pokoju nic nie straszy!

Mistrz Eckhart. Dzieła wszystkie t.2Drugi tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza. Bądzcie pewni, Bóg nie omieszka dać nam wszystkiego i gdyby nawet przysiągł coś innego, nie mógłby się powstrzymać od dawania nam. Bóg jest we wszystkich rzeczach. A im bardziej jest w nich, tym bardziej poza nimi; im bardziej wewnątrz, tym bardziej na zewnątrz, a im bardziej na zewnątrz, tym bardziej wewnątrz. Historia dzieł Mistrza Eckharta sama w sobie jest fascynująca, od jego wielkiego ucznia – XV-wiecznego mistyka Mikołaja z Kuzy począwszy, a na współczesnej kontynuacji edycji rozpoczętej przez Josefa Quinta (jego następcy to G. Steer i W. Klimank) skończywszy. Wydawnictwo W drodze nadając niniejszej edycji tytuł Dzieła wszystkie, odnosi tę formułę do dzieł wszystkich Mistrza Eckharta (dotąd odnalezionych i wydanych w Niemczech), które powstały w języku niemieckim (Spätmittelhochdeutsch). Oprócz tego istnieje cały zbiór dzieł łacińskich (Die latteinischen Werke, wyd. A. Zimmermann, L. Sturlese, t. 1-5).

Mistrz Eckhart. Dzieła wszystkie t.1 Pierwszy tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza. Wyjdź całkowicie z siebie dla Boga, a On wyjdzie cały z siebie dla ciebie. Kiedy Bóg i człowiek wychodzą z siebie, to, co pozostaje, jest prostym Jednym. Jeśli brak pobożności i skruchy sprawia ci ból, to właśnie jest teraz twoją pobożnością i surowością. Niektórzy chcą patrzeć na Boga tymi samymi oczyma, którymi patrzą na krowę, i chcą kochać Boga tak, jak ją kochają. A kochają ją z powodu mleka i sera, ze względu na swoją własną korzyść. Historia dzieł Mistrza Eckharta sama w sobie jest fascynująca, od jego wielkiego ucznia – XV-wiecznego mistyka Mikołaja z Kuzy począwszy, a na współczesnej kontynuacji edycji rozpoczętej przez Josefa Quinta (jego następcy to G. Steer i W. Klimank) skończywszy. Wydawnictwo W drodze nadając niniejszej edycji tytuł Dzieła wszystkie, odnosi tę formułę do dzieł wszystkich Mistrza Eckharta (dotąd odnalezionych i wydanych w Niemczech), które powstały w języku niemieckim (Spätmittelhochdeutsch). Oprócz tego istnieje cały zbiór dzieł łacińskich (Die latteinischen Werke, wyd. A. Zimmermann, L. Sturlese, t. 1-5).  

Józef Tischner - myślenie według miłościCierpienie zawsze niszczy.Tym, co dźwiga, podnosi i wznosi ku górze, jest miłość... ks. Józef TischnerBardzo czekałem na taką książkę o Księdzu Profesorze, napisaną z perspektywy czasu i w świetle ostatnich trzech lat jego życia. Był to bowiem dla Profesora czas zmagania się z ciężką chorobą, ale równocześnie czas niezwykle ważnej twórczości, dopełniającej i wyjaśniającej wcześniejsze książki, artykuły i kazania. To był czas, w którym potwierdził życiem to, o czym pisał wcześniej, a niektóre tematy podejmował z jeszcze większą intensywnością.† Kazimierz Kardynał NyczArcybiskup Metropolita WarszawskiKsiążka Tomasza Ponikły to nie tylko opowieść o życiu i myśli Wielkiego Filozofa. To także swoisty "przewodnik" po problemach sensu naszego istnienia, sensu (lub bezsensu) cierpienia, śmierci i zła, a wreszcie zaproszenie do namysłu nad tajemnicą wiary i nadziei. Opisując ostatnie lata życia ks. Józefa Tischnera i analizując jego teksty z tych lat zmagania się ze śmiertelną chorobą, Tomasz Ponikło pisze tak naprawdę o każdym z nas. Pisze przenikliwie, jasno, z miłością do swego ulubionego Mistrza, ale bez popadania w pomnikowość i ze świadomością, że ta książka - tak jak pisma Księdza Profesora - ma jeden cel: pomóc nam przeżyć dany każdemu z nas czas wartościowo.Jarosław GowinWspółzałożyciel Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera, jeden z inicjatorów Dni Tischnerowskich

Praca Aleksandra Bańki porusza zagadnienie stosunkowo nowe w dwutysiącletniej historii Kościoła katolickiego, zarazem jednak zagadnienie bez wątpienia niemałej wagi. Problem „powołania świeckich" ma bowiem doniosłe znaczenie zarówno z perspektyw)' teologicznej, eklezjalnej jak i społeczno-politycznej. Autor porusza wszystkie wspomniane aspekty, koncentruje się jednak przede wszystkim na miejscu „powołania świeckich" w doktrynie społecznej (...). Autor udowadnia, że dysponuje znakomitym przygotowaniem merytorycznym, którego fundamentem jest dogłębna znajomość zarówno tekstów źródłowych jak i literatury przedmiotu. Na podkreślenie zasługuje też znakomity język monografii. Autor posługuje się świetnym stylem, tak precyzyjnym i fachowym, jak i zarazem prostym i przyjaznym dla czytelnika. dr hab. Piotr Świercz, prof. Ignatianum

Krzyż w literaturze wczesnochrześcijańskiej. Antologia W naszej antologii Czytelnik znajdzie teksty apologetów wczesnochrześcijańskich, anonimowych autorów dzieł apokryficznych i utworów gnostyckich oraz teologów złotego okresu rozwoju literatury patrystycznej. Oprócz greckich, łacińskich i koptyjskich pisarzy zamieściliśmy również próbki pisarstwa Ojców syryjskich. Zamykający antologię fragment Kazania na cześć krzyża bizantyńskiego teologa św. Teodora Studyty (+826) wykracza poza ramy czasowe wyznaczone w tytule i ograniczone do okresu wczesnego chrześcijaństwa, jednak został on włączony ze względu na swoje piękno i teologiczną głębię jako świadectwo rozwoju chrześcijańskiej refleksji na temat krzyża. (fragment Wstępu) Andrzej Uciecha ur. 1960 r. Pochodzi z Imielina. Kapłan Archidiecezji Katowickiej (święcenia 1987 r.). Studia pod kierunkiem ks. prof. Wincentego Myszora, ks. prof. Edwarda Stańka i prof. Marie-Joseph Pierre (PAT Kraków, UKSW Warszawa, Institut Catholique de Paris, École Pratique des Hautes Études, Paryż). Doktor nauk humanistycznych w zakresie historii (rozprawa doktorska Ascetyczna nauka w Mowach Afrahata; 2000 r.). Adiunkt w Zakładzie Teologii Patrystycznej i Historii Kościoła Wydziału Teologicznego UŚ (od 2001 r.). Doktor habilitowany nauk teologicznych w zakresie patrologii na podstawie rozprawy Polemika św. Efrema z manicheizmem w „Refutationes” i dorobku naukowego (2010 r.). Badania naukowe w zakresie ortodoksji, herezji, heterodoksji w starożytnym Kościele języka syryjskiego (m.in. św. Efrem Syryjczyk, Afrahat). Członek Sekcji Patrystycznej przy Komisji Episkopatu Polski ds. Nauki Katolickiej i Komisji Bizantynologicznej Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN. Sekretarz redakcji wydawnictwa Studia Antiquitatis Christianae. Series Nova. Członek Association Internationale d’Études Patristiques (A.I.E.P.).Patronat medialny:

Teologia ciała dla początkujących Podstawy rewolucji seksualnej Jana Pawła IIBóg, seks i sens życia - oto, jak można streścić Teologię ciała dla początkujących. Co Bóg ma wspólnego z seksem? W jaki sposób przeżywanie własnej seksualności wpływa na poczucie sensu życia? Dlaczego seks bez Boga to nie to, o co tak naprawdę nam chodzi? Jeśli zawsze chciałeś o tym pogadać, tylko nie miałeś jak i z kim, przeczytaj tę książkę.Christopher West - opierając się na Janie Pawle II - podejmuje w niej dialog z naszymi emocjami i doświadczeniami. Wie, że to wszystko nie jest takie proste, ale pomaga się z tym zmierzyć. Nie daje banalnych recept, lecz szuka prawdziwych rozwiązań. Na trudne pytania odpowiada przekonująco, używając celnych porównań, bez zbędnej kokieterii i świętoszkowatości. Wprost. Z właściwym sobie poczuciem humoru, ale zawsze serio. Ze świadomością, że to sprawy najważniejsze, o których jednak trzeba mówić "po ludzku". Christopher West – opierając się na Janie Pawle II – podejmuje w niej dialog z naszymi emocjami i doświadczeniami. Wie, że to wszystko nie jest takie proste, ale pomaga się z tym zmierzyć. Nie daje banalnych recept, lecz szuka prawdziwych rozwiązań. Na trudne pytania odpowiada przekonująco, używając celnych porównań, bez zbędnej kokieterii i świętoszkowatości. Wprost. Z właściwym sobie poczuciem humoru, ale zawsze serio. Ze świadomością, że to sprawy najważniejsze, o których jednak trzeba mówić „po ludzku”. O AUTORZE: Christopher West (ur. 1969) – ukończył antropologię na Uniwersytecie w Maryland i teologię w Papieskim Instytucie Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Katolickim Uniwersytecie Ameryki. Prowadził kursy przedmałżeńskie w Waszyngtonie i był katechetą w Denver. Jeden z najbardziej znanych popularyzatorów teologii ciała Jana Pawła II. Wykłada m.in. w seminarium w Denver i Instytucie Jana Pawła II ds. Małżeństwa i Rodziny w Melbourne w Australii. Ceniony rekolekcjonista i autor licznych publikacji. Z żoną i pięciorgiem dzieci mieszka w stanie Pensylwania. RECENZJE: „Teologia ciała” dla wielu ciągle brzmi jak oksymoron. Może dlatego, że niełatwo o niej mówić tak, żeby każdy zrozumiał. A przecież – jak pisze Christopher West – „katolicyzm jest religią bardzo cielesną i zmysłową”. Ciało to „znak boskiej tajemnicy”, a seks – komunia. Dusz i ciał. W ramach Bożego planu. Nauczanie Jana Pawła II o seksualności George Weigel nazwał „teologiczną bombą zegarową”. Zanim bomba wybuchnie, polscy czytelnicy dostają książkę, która przekonuje, że warto – zamiast karmić głód miłości resztkami – przyjąć zaproszenie na prawdziwą ucztę. Brygida Grysiak (TVN24) Nie jest to książka tylko o ciele i seksualności, ale o człowieku, który pyta Boga: „Kim jestem?”. To najlepszy na świecie komentarz do teologii ciała Jana Pawła II.Ksawery Knotz OFMCap

Sobór Watykański II (format A4) Wydanie specjalne z okazji Roku Wiary. Dzięki dużemu formatowi i twardej oprawie doskonale nadaje się do uroczystych prezentacji i okolicznościowych celebracji. Wyruszając w lekturze i refleksji nad dokumentami Vaticanum II od tego, co znajduje się pozornie najbardziej "na zewnątrz", znajdziemy się równocześnie od razu wewnątrz Kościoła jako tej rzeczywistości, którą Sobór poznaje i określa. Stara się to uczynić w świetle Objawienia, a zarazem na podstawie doświadczenia. W ten sposób chce być wierny wszystkim autentycznym źródłom poznania prawdy. Sobór poznaje Kościół w zwierciadle Objawienia, a równocześnie osadza go i ugruntowuje w doświadczeniu współczesnej ludzkości. I Kościół też dzięki Soborowi poznaje siebie niejako od strony współczesnej ludzkości, od strony jej potrzeb i problemów. W ten sposób wraz z poznaniem swej tajemniczej, nadprzyrodzonej istoty Kościół szeroko się otwiera. Soborowy wysiłek Vaticanum II poszedł w tym kierunku, aby Kościół mocniej się zakorzenił i niejako zamknął w całokształcie losu duchowego człowieka, głosząc mu wszędzie jego wielkie ludzkie i nadprzyrodzone zarazem powołanie. I w ten sposób Kościół wszedł jakby w nową fazę swej wierności dla uniwersalnego posłannictwa Chrystusowego, swego umiłowania dla Bożych dzieł - stworzenia, odkupienia i uświęcenia.

Teologia fundamentalna Tom 1–2 Jaki jest stosunek Kościoła do pytań intelektualnych i kulturowych naszych czasów? Jak kształtuje się relacja między wiarą a rozumem? Czym uzasadniać wiarygodność Objawienia? Opisując wyzwania stojące przed teologią fundamentalną, ks. prof. Henryk Seweryniak odnosi się do najnowszych wydarzeń i publikacji. Swój podręcznik konstruuje w sposób przejrzysty i klarowny, często odwołując się do autentycznych przykładów. Uzupełnienie wykładu stanowią ćwiczenia, pozwalające lepiej zrozumieć materiał i przełożyć zdobytą wiedzę teoretyczną na praktykę.

Historia katechezy cz. 1. Katecheza w pierwszych wiekachW swych podstawowych założeniach przybliżane są tutaj dzieje katechezy Kościoła pierwszych wieków. Konwencja książki, nie odpowiada jednak w pełni tradycyjnej formie podręczników historii. Stanowi coś pośredniego między klasycznym podręcznikiem historii a szkicami historycznymi. Chodziło nie tylko o ukazanie historycznego rozwoju katechezy, lecz także, aby na podstawie przedstawionego w nim materiału czytelnik mógł poznać, jak kształtował i rozwijał się proces wtajemniczenia chrześcijańskiego w początkach Kościoła, a także katechezę Ojców Kościoła, której w swych pismach poświęcają tyle miejsca.Ksiądz Roman Murawski, salezjanin, absolwent KUL i Salezjańskiego Uniwersytetu w Rzymie, profesor dr hab. teologii w zakresie katechetyki, były dziekan Wydziału Teologicznego ATK i UKSW w Warszawie, emerytowany profesor katechetyki; wykładał katechetykę na ATK i UKSW, na Wydziale Teologicznym UŚ w Katowicach, w Salezjańskim Wyższym Seminarium Duchownym w Lądzie i w Łodzi; wieloletni członek Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski i konsultor Komisji Wychowania Katolickiego, recenzent podręczników katechetycznych Komisji Wychowania Katolickiego; członek wielu europejskich stowarzyszeń katechetycznych, długoletni przewodniczący Sekcji Wykładowców Katechetyki; współautor wielu podręczników katechetycznych dla młodzieży, główny redaktor Dyrektorium katechetycznego Kościoła katolickiego w Polsce. Jego działalność naukowa skupia się głównie na historii katechezy, problemach katechetyki fundamentalnej oraz katechezy młodzieżowej.ks. Roman MurawskiISBN 978-83-7201-424-5Warszawa 2011Ilość stron: 432Oprawa: miękkaFormat: 165 x 235

Katechetyka i katecheza u progu XXI wieku Książka pragnie być użyteczna na progu nowego stulecia w ciągłym pogłębianiu posługi Słowu Bożemu, w duchu Soboru Watykańskiego II i współczesnego Magisterium Kościoła oraz dorobku współczesnych polskich autorów. Jest wyrazem wdzięczności wobec osób, które od 50 lat tworzyli i tworzą miesięcznik \"Katecheta\", nieocenioną pomoc w kształtowaniu się polskiej katechezy. ISBN 978-83-7516-042-0 Poznań 2007 Ilość stron 446 Oprawa miękka Format 165x235

Prawo kanoniczne według kodeksu Jana Pawła II Tom 3 Tom zawiera: - prawo małżeńskie ISBN 83-86503-42-4 Olsztyn 1996 Ilość stron 262 Oprawa miękka Format 161x226